Usuwa o
Aft. 75
S. Obniżki opłat rocznych mogą przysługiwać i są przyznawane osobom fizycznym, nie są zatem związane z nieruchomością, lecz jedynie z osobami spełniającymi kryteria dochodowe określone w przepisie. Jeżeli w trakcie wykonywania prawa użytkowania wieczystego dochód na jednego członka rodziny przekroczy 50% średniego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za ostatni kwartał roku poprzedzającego rok. za który opłata ma być wnoszona, odpadnie podstawa przyznania obniżki i ustalona zostanie opłata w pełnej wysokości. Oczywiście, w razie przejścia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej na inną osobę (inne osoby) bonifikata nie przechodzi na tę osobę. Nabywca prawa użytkowania wieczystego może korzystać z bonifikaty, jeżeli dochód na jednego członka jego rodziny będzie odpowiadać określonej wysokości.
6. Ust. 2 art. 74 jest odpowiednikiem § 25 ust. I rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. Nr 72, poz. 311). Jednakże w poprzednim sunie prawnym ustalenie przez spółdzielnię mieszkaniową, kto z jej członków jest emerytem lub rencistą, nie nastręczało większych trudności. Obecnie spółdzielnia mieszkaniowa, by wykazać prawo do bonifikaty, musi podjąć skomplikowaną procedurę ustalenia i wykazania wysokości miesięcznych dochodów swoich członków i ich rodzin. W świetle tej regulacji szczególnie łatwo dostrzec ogólnikowość nowej regulacji, jak również dotkliwy brak upoważnienia do wydania aktu wykonawczego, wyjaśniającego najbardziej istotne kwestie. Członkowie spółdzielni znajdujący się w trudnej sytuacji materialnej nie korzysują bezpośrednio z bonifikaty, ponieważ jest ona przyznawana spółdzielni mieszkaniowej, lecz jedynie z ulgi w opłatach z tytułu udziału w kosztach eksploatacji budynku.
Zbieg praw do Art. 75. W razie zbiegu praw do bonifikat z tytułów,
bonifikat o których mowa w art. 73 ust. 3 i ust. 4 oraz art. 74 ust. 1,
stosuje się jedną bonifikatę korzystniejszą dla użytkownika wieczystego.
Wysokość fakultatywnej bonifikaty udzielanej osobie fizycznej za zgodą wojewody. odpowiedniej rady lub sejmiku na podstawie art. 73 ust. 3 (tj. bonifikaty nbrjmnjir ej opłatę pierwszą oraz opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego ustanawianego db realizacji jednego z celów wymienionych w art. 72 ust. 3) nie łOBIa*1 p«z ustawodawcę określona. Bonifikata przyznawana użytkownikowi wmczjMcmn mrrurhnmnśri gramowej wpisanej do rejestru zabytków wynosi ITiinoŚEbyć pndayiisnus łab obniżona) — art. 74 ust. 4. Wybór bonifikaty t***9*^*W% mam nastąpić jedynie przez proste zestawienie wysokości bomfi-fcm^dotyczących opłat rocznych. Problem może powstać w sytuacji gdy as pndaawm art. 73 rat. 3 udaekma zostanie bonifikata od pmrwsaej opłaty.
bonifikata od opłat rocznych zaś udzielona na podstawie lego przepisu będzie mniej korzystna od bonifikaty udzielonej równocześnie na podstawie art. 74 ust. I, w którym preferencji co do pierwszej opłaty ustawodawca nie przewidział. W praktyce udzielenie fakultatywnej bonifikaty od pierwszej opłaty i opłat rocznych (art. 73 ust. 3 ustawy) znajdzie odzwierciedlenie w umowie (art. 73 ust. 5). Następnie użytkownik wieczysty po wykazaniu spełnienia przesłanek określonych w art. 74 ust. I ustawy będzie miał prawo do uzyskania bonifikaty przysługującej z tytułu trudnej sytuacji materialnej. Zastosowanie będzie miała bonifikata korzystniejsza, dotycząca jedynie opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego.
Art. 76.1. Stawka procentowa opłaty rocznej za nierucho- Podwyższenie
mości gruntowe, o których mowa w art. 72 ust. 3 pkt 5, stawki
może być podwyższona zarządzeniem wojewody w stosunku procentowej
do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa ° niruc^móści lob uchwalą odpowiedniej rady lub sejmiku w stosunku do gruntowe
nieruchomości stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego. Podwyższenie stawki procentowej może nastąpić tylko przed oddaniem nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste.
2. Opłat rocznych nie pobiera się od użytkowników wieczystych, którzy na podstawie przepisów ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (DlU. z 1969 r. Nr 22, poz. 159, z 1972 r. Nr 27, poz. 193 i z 1974 r. Nr 14, poz. 84) wnieśli jednorazowo opłaty roczne a cały okres użytkowania wieczystego. Użytkownicy wieczyści, którzy wnieśli opłaty roczne za okres krótszy niż czas trwania prawa użytkowania wieczystego, wnoszą opłaty roczne po upływie tego okresu. 1
231
Zarówno przepisy uchylonej ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, jak i art. 76 obecnie obowiązującej ustawy zezwalają wojewodzie lub odpowiedniej radzie lub sejmikowi na podwyższenie stawki procentowej opłaty rocznej za wieczyste użytkowanie gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jedynie w odniesieniu do gruntów, a nie w odniesieniu do poszczególnych podmiotów władających gruntem. Art. 40 ust. I usuwy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (jedn. tekst: Dz.U. z 1996 r. Nr 13. poz. 74 z późn. zm.) stanowiący, że rada gminy na podstawie upoważnień ustawowych ma prawo stanowienia przepisów powszechnie obowiązujących na obszarze gminy, nie daje podstaw do podejmowania przez radę gminy uchwał o charakterze indywidualnym, mających charakter decyzji administracyjnej. Podwyższenie zatem stawek