475
14.5. Związki przeciwbakteryjne zaburzające syntezę ściany komórkowej
nie soli wewnątrz komórki jest dużo większe niż na zewnątrz, dlatego też woda wnika do komórki przez uszkodzoną ścianę, komórka puchnie i w końcu następuje jej liza (pęka). Enzymem odpowiedzialnym za sieciowanie ściany komórkowej jest transpeptydaza.
Zasugerowano, że penicylina przyjmuje konformację podobną do konformacji, jaką w stanie przejściowym ma fragment D-Ala-D-Ala, który jest częścią łańcucha peptydowego biorącego udział w sieciowaniu (rys. 14.63). Ponieważ jest to centrum reakcji dla transpeptydazy, wydaje się całkiem prawdopodobna teoria, że enzym myli cząsteczkę penicyliny z resztą D-Ala-D-Ala i przyjmuje penicylinę do swojego miejsca aktywnego. Ponieważ w tym aktywnym miejscu jest teraz penicylina, więc na niej będzie przebiegała reakcja enzymatyczna.
Normalny mechanizm
Łańcuch
peptydowy
c ^
-—D-A!a-D-Ala-CO,H / sto
Transpeptydaza
R-C-NhL H
OzJ hi!k
Zablokowany nieodwracalnie
Rysunek 14.63. Mechanizm sieciowania pod wpływem transpeptydazy
Łańcuch
Łańcuch peptydowy peptydowy c
i
D-Ala
I—-* € O ' H
'Gly
Łańcuch Łańcuch peptydowy peptydowy
-D-A!a—Gly
Zablokowany
H,0
Podczas normalnej reakcji enzymatycznej (rys. 14.63) wiązanie amidowe między dwiema resztami alaniny łańcucha peptydowego pęka. Końcowa cząsteczka alaniny opuszcza miejsce aktywne, pozostawiając łańcuch peptydowy związany z miejscem aktywnym. Teraz końcowa cząsteczka glicyny pentagli-cylowego łańcucha może wejść do miejsca aktywnego i utworzyć wiązanie pep-tydowe z alaniną, usuwając ją tym samym z tego miejsca.
Enzym może atakować i otwierać pierścień p-laktamowy penicyliny w ten sam sposób, w jaki czynił to z wiązaniem amidowym. Penicylina jednak jest