278 Agnieszka Krzanowska, Sposoby funkcjonowania nazw produktów...
> Bosch. Zawsze z Wami (sprzęt AGD);
> CASIO - Bcezóa c Bomu.
W niektórych z analizowanych sloganów, w ich zasadniczej części pojawia się leksem wskazujący na typ produktu, można go określić jako nazwę rodzajową -samochód (Renault Scenie), piwo (Żywiec), romo (Baimnca), MHHepajiBHaa nona (Mewropoflcicaa) itp., np.:
> Renault Scenie - nie mylić z samochodem;
> Żywiec. Jednym stawem piwo;
> Eannuim. Tlueo xopouiezo naempoemot;
r MenaopodcKan. Koponeea MiwepcuibHbtx eoó.
W takiej sytuacji nazwa w połączeniu z drugą częścią sloganu ma za zadanie określić przeznaczenie danego produktu.
W niektórych przypadkach słowo określające stoi bezpośrednio przy nazwie. Może to być np. rzeczownik przynuotny nazywający rodzaj produktu:
> Kosmetyki DD - chromą i pielęgnują delikatną skórę Twojego dziecka;
y Pasta Sensodyne. Poczujesz, że Twoje zębyjej potrzebują; r Mac.w PoccuucKoe - omnuumiii nodapon dusi zypManoe;
P UpóKiiadku O.ieim. Cyxue, micmme u nadeoicHbie;
> Xo.w0u.uhuk Euptoca - paóomaem decamwiemtisbwi;
lub przymiotnik, najczęściej nowy/nowa.
r Nowa Lanza. Ten wybór się sprawdza; r Hoemi Metan, ttoeoe mwepenue nadeoKuocmu.
Dodanie nowego członu powoduje automatyczne rozszerzenie nazwy i takie właśnie (rozszerzone brzmienie) utrwalane jest w świadomości odbiorcy. Zadaniem części właściwej sloganu jest wyłącznie podkreślenie charakterystycznej cechy produktu.
b) nazwa w postpozycji, czyli S_(.)N,np.:
> S (Tworzymy zpasją)(.)N (Fiat);
> Eęśynpowio. Bosch;
> CoBepmeHHO. KBE.
Konstrukcje drugiego typu są odwrotnością typu pierwszego, gdyż nazwa pojawia się w postpozycji w stosunku do części zasadniczej.
Ciekawe jest, że o ile pierwsza grupa z nazwą w prepozycji jest najbardziej rozpowszechniona (w sumie prawie 88% materiału polskojęzycznego i ponad 90% rosyjskojęzycznego), o tyle drugi typ, z nazwą na końcu, cechuje się bardzo niską frekwencją- około pół procenta (4 przykłady) sloganów polskich i niewiele więcej, bo jeden procent (5 przykładów), rosyjskich. Sądzę, że umieszczanie nazwy w prepozycji wynika głównie z chęci wyeksponowania nazwy proponowanego produktu.
Grupa, w której nazwa pojawia się w postpozycji, pomimo że nieliczna, jest jednak ciekawa pod względem zróżnicowania środków językowych.
> Przyjemność. Rozkosz. Lavazza.
W analizowanym przykładzie wykorzystano intensyfikację. Nie stopniowano jednak, jak jest to przyjęte, przymiotników czy przysłówków, lecz rzeczowniki. Dwa pierwsze człony są semantycznie podobne, wspólną cechąjest ‘to, co jest miłe, przynosi radość, dostarcza miłych wrażeń, doznań’, przy czym dragi jest dodatkowo wzmocniony określeniem ‘najwyższy stopień uczucia przyjemności, upojenia, radości’. Użycie nazwy produktu w funkcji superlatywu na końcu tego ciągu sugeruje twierdzenie, że Lavazza nie tylko posiada tę samą cechę, lecz także jest tym, co sprawia przyjemność w najwyższym stopniu.
Inny środek językowy, jakim jest odmiana zaimka przez osoby, użyto przy tworzeniu kolejnego sloganu:
r- On. Ona. Uno.
Wykorzystano tu zbieżność brzmieniową nazwy samochodu UNO i trzeciej osoby 1. poj. ono.
Następny przykład przypomina swą budową zagadkę.
> Tak miękki i pachnący jak marzenie. Silan.
Chciałoby się postawić pytanie: Co to jest? Tak miękki i pachnący jak marzenie? Odpowiedź: Silan. Umieszczenie nazwy na początku wymagałoby użycia form czasownika być: Silan jest tak miękki i pachnącyjak marzenie. W takim jednak przypadku slogan utraciłby swoje cechy, takie jak ekspresywność, zagadkowość. Stałby się wypowiedzeniem informującym z porównaniem-metaforą.
W tym przykładzie nazwa pełni rolę imienia-podpisu. Zwrot na nauamb przyjęło się bowiem wpisywać na odwrocie zdjęć, w pamiętnikach, po nim zazwyczaj następuje imię osoby wpisującej się. Slogan ten swoją strukturą nawiązuje do tego zjawiska. Dodatkową zaletą takiego sformułowania jest odniesienie do przeznaczenia produktu - „Konika” to film fotograficzny, na któiym zapisuje się pamiątkowe zdjęcia.