71654 SNC00079

trt. 10

Ustawa o gospodarce nieruchomościami

po obniżonych cenach, nieodpłatne obciążanie swoich nieruchomości ograniczonymi prawami rzeczowymi, nieodpłatne oddawanie nieruchomości w użytkowania wieczyste i dokonywanie zamiany nieruchomości z pominięciem zasady ekwiwalentności. Czynności te są zastrzeżone do obrotu między Skarbem Państwa, reprezentowanym przez starostę wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej, a jednostkami samorządu terytorialnego, reprezentowanym przez ich zarządy oraz między tymi jednostkami samorządowymi. Na administracji publicznej spoczywa obowiązek realizacji celów nie tylko w interesie własnym jako stron uczestniczących w wymienionych czynnościach, lecz także w interesie zbiorowości społecznej, która będzie z nich odnosić korzyści na równych prawach. Dlatego wszystkie czynności dokonane między Skarbem Państwa a jednostkami samorządu terytorialnego pod tytułem darnym, nieodpłatnie i z pominięciem zasady ekwiwalentności muszą być uzasadnione ze względu na realizację celu publicznego. Takie przesunięcia własności nieruchomości z władania jednego podmiotu do drugiego nie mogą być ocenione z punktu widzenia majątkowego, zyskania korzyści i ponoszenia strat, gdyż służą one dobru społecznemu. We wszystkich wypadkach, kiedy obrót nieruchomościami nie ma związku z realizacją celu publicznego, jest on oparty na kalkulacji korzyści i strat. Starosta, jak również zarządy jednostek samorządu terytorialnego, realizujący cele publiczne przy braku własnych zasobów nieruchomości, mają prawną możliwość nabycia nieodpłatnie nieruchomości, którymi gospodaruje Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa. Są to jednak szczególne wyjątki. Jeden określony w art. 24 ust. 5 ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa i drugi zamieszczony w komentowanej ustawie (art. 131 ust. 3). Według art. 24 ust. 5 cyt. ustawy Agencja może w drodze umowy nieodpłatnie przekazać nieruchomość jednostce samorządu terytorialnego na cele związane z inwestycjami infrastrukturalnymi, służącymi wykonaniu zadań własnych.

Odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość może być dokonane w formie pieniężnej albo w formie przyznania nieruchomości zamiennej. Zasadą jest, ** nieruchomość zamienna może być przyznana z zasobów tego podmiotu admint* stracji publicznej, na rzecz którego następuje wywłaszczenie. W przyznawaniu nieruchomości zamiennej Skarb Państwa ma uprzywilejowaną pozycję w stosun ku do jednostek samorządu terytorialnego. Jeśli wywłaszczenie następuje rzecz Skarbu Państwa, a w trybie rokowań z wywłaszczonym ustalono, * otrzyma nieruchomość zamienną, lecz brak jej w zasobie Skarbu Państwa, nieruchomość zamienna może być przyznana w decyzji o wywłaszczeniu aa podstawie porozumienia starosty z Prezesem Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa Na podstawie porozumienia nieruchomość przeznaczona na obiekt zamienny wychodzi / Zasobu Agencji i mocą decyzji orzekającej o wywłaszczeniu prawo własności do niej przechodzi na rzecz wywłaszczonego podmiotu (art. I3> ust 5). Ostateczna decyzja wydana w tym przedmiocie stanowi podstawę do dokonania wpisu w księdze wieczystej.

2. ( cl zapisu zamieszczonego w art 10 ust 2. stwierdzającego, fe prrepitr jednostek samorządu terytorialnego stosuje się odpowiednio do związfcu