72695 r41

i

92 Rozdział 3. Stymulacja odprężenia

O wykorzystaniu podróży w wyobraźni tak pisze Stevens: „Podróż w wyobraźni przyniesie wiele korzyści, jeśli natychmiast po jej zakończeniu podzielimy się z kimś wrażeniami, relacjonując jej przebieg w pierwszej ose-bie liczby pojedynczej, w czasie teraźniejszym, jakby wydarzenia te właśnie rozgrywały się przed nami. Opowiadanie pogłębia uczucie identyfikacji z wyobrażeniami i pomaga w osiągnięciu uczucia, że nie jest to tylko »wy-obraźnia«, lecz ważny wyraz samego siebie i własnej sytuacji życiowej. Kiedy opowiadamy o swoich przeżyciach w formie czasu teraźniejszego, wymieniamy często ważne szczegóły, których w czasie takiej podróży prawie nie dostrzegliśmy. Słuchacz może zauważyć detale i aspekty, które my sami przegapiliśmy lub zignorowaliśmy, może też zwrócić uwagę na pewne wydarzenia, które umknęły naszej uwadze. Dzięki temu możliwe jest dokładne poddanie analizie naszej wyobraźni i udaje się dostrzec to, na co nie zwracamy uwagi, czego boimy się lub co wyrzucamy ze świadomości.

Kolejna zaleta natychmiastowej relacji polega na bezpośredniej komunikacji z drugim człowiekiem. Kiedy relacjonujemy mu swoje uczucia i przeżycia, które stały się naszym udziałem w czasie egzystencji w wyobraźni, zauważamy często, że stać nas w takich wypowiedziach na więcej szczerości, są one bardziej osobiste, niż dzieje się to w czasie zwyczajnych rozmów z innymi”¹.

Fotografowanie

Chciałbym wam zaproponować dzisiaj krótki eksperyment, w czasie którego będziecie mogli zarazem się odprężyć i skoncentrować.

Usiądź wygodnie, ułóż ręce na udach, zamknij oczy.

Wyobraź sobie, że twoja giowa to aparat fotograficzny. Kiedy otwierasz oczy, rejestrujesz obraz, podobnie jak aparat fotograficzny. Kiedy je zamykasz, wówczas obraz ten zostaje utrwalony w twojej głowie.

Spróbuj zrobić tak: Otwórz oczy i zarejestruj pierwszy lepszy obraz, na który padnie twój wzrok (5 sekund). Zamknij ponownie oczy i niech pojawi ci się w głowie zapamiętany obraz, tak jak na filmie (10 sekund). Otwórz oczy i zrób zdjęcie innemu przedmiotowi (5 sekund). Zamknij oczy i wywołaj obraz w głowie (10 sekund).

Powtórzenie: 3-4 kolejne przedmioty.

Stevens 1984, 143;Rogers; 1984.