76371 skanowanie0017

i, Do trzech kolbek stożkowych nalać po ok. 15 cm³ wody destylowanej, po czym w jednej z nich rozpuścić Vi, a w drugiej 1 płaską łyżeczkę NaCl. Następnie ogrzewać kolb-ki nad palnikiem, mierząc termometrem temperaturę rozpoczęcia wrzenia roztworu w każdej probówce. Wyniki zapisać i uzasadnić wpływ dodatku NaCl na temperaturę] wrzenia wody.

Do trzech kolbek stożkowych nalać po ok. 15 cm³ wody destylowanej, po czym w jed-nej z nich rozpuścić V6, a w drugiej 1 płaską łyżeczkę sacharozy. Następnie ogrzewaj probówki nad palnikiem, mierząc termometrem temperaturę rozpoczęcia wrzenia roztworu w każdej probówce. Wyniki zapisać i uzasadnić wpływ dodatku sacharoz}! na temperaturę wrzenia wody.

Postępowanie z odpadami

Produkt otrzymany w ćwiczeniu B należy wyrzucić do pojemnika na odpady stałe, pozostałe roztwory można wylać do zlewu.

Środki ostrożności

ćwiczenie B powinno być wykonywane pod digestorium z włączonym wyciągiem. Należy zachować ostrożność przy ogrzewaniu cieczy w probówkach.

Pytania dodatkowe

1.    Od czego zależy temperatura wrzenia (i krzepnięcia) mieszanin?

2.    Podać po dwa przykłady praktycznego zastosowania obserwowanego wpływu dodatków na temperaturę wrzenia lub krzepnięcia wody.

3.    Od czego zależy temperatura wrzenia związków chemicznych?

4.3. Reakcje syntezy

4.3.1. Otrzymywanie chlorku amonu (salmiaku)

Cel ćwiczenia

Obserwacja reakcji zachodzącej w fazie gazowej.

Odczynniki    Szkło

Stężony kwas solny,    Probówki, zlewki (250 cm³ i 400 cm³).

stężony roztwór amoniaku.

Wykonanie

I )o jednej probówki nalać ok. 1 cm³ stężonego kwasu solnego, do drugiej - tyle samo stężonego roztworu amoniaku. Obie probówki włożyć do zlewki z gorącą wodą tak, aby Ich wyloty były umieszczone blisko siebie. Obserwować tworzenie się produktu. Określić typ reakcji.

|)U(Jkl uitroźnoścl

Klilitiiy kwtia solny jest substancją silnie M.jrij, (Iblnrowodór i amoniak działają tlumąi o nic wdychać oparów! Pra-IHWitć pod dlgestorium z włączonym

#V< lągłem.

PoatBlJuwaiili * odpadami

Roztwór 11C1 po uprzednim ostudzeniu wylać do dużej zlewki z zimną wodą wodociągową, zawartość zlewki można następnie wylać do zlewu. Roztwór NH₃ wylać do pojemnika na pozostałe odpady chemiczne.

Pylili lig dodatkowe

I l-tl' 111mrakter chemiczny wykazują w tej reakcji gazowy NH₃ i HC1? Odpowiedź uza

sadnij.

| Obi Ir/., He gramów salmiaku powstanie w reakcji 1 dm³ gazowego chlorowodoru I I dltt* gazowego amoniaku odmierzonych w warunkach normalnych.

1,1,?. Otrzymywanie siarczku miedzi(ll)

Lii ćwiczenia

lgnie/« Holi kwasu beztlenowego z pierwiastków.

Lhli /t/nnlkl    Szkło i aparatura

.łpitwukowana siarka, drut miedziany.    Probówka, statyw, łapa do probówki,

palnik.

Wykwinnle

tlił probówki wsypać 1 płaską łyżeczkę sproszkowanej siarki i stopić ją, ogrzewając pro-Pówky w płomieniu palnika. Kiedy siarka zacznie wrzeć, należy wrzucić do probówki ka-Mkl drutu miedzianego. Jeśli reakcja nie zacznie zachodzić (żarzenie się drucika), należy phibówkę dodatkowo podgrzać w płomieniu palnika. Obserwować zachodzącą reakcję > lipuik/nu.

Iiudkl ostrożności    Postępowanie z odpadami

Rfftlttjf przeprowadzać pod digestorium Probówkę po reakcji wyrzucić do po-# włączonym wyciągiem.    jemnika na odpady stałe.

Mgp^|a Hndatkowe

li Obili z, Ile gramów CuS powstanie w wyniku reakcji 1 g siarki z 1 g sproszkowanej miedzi.

I Olm ligo przeprowadzona reakcja jest procesem redoks? Który reagent jest tu reduktorem I dlaczego?