lastscan24

E. Do trzech kolbek stożkowych nalać po ok. 15 cm³ wody destylowanej, po czym w jednej z nich rozpuścić ^l/i, a w drugiej 1 płaską łyżeczkę NaCl. Następnie ogrzewać kolb-ki nad palnikiem, mierząc termometrem temperaturę rozpoczęcia wrzenia roztworu w każdej probówce. Wyniki zapisać i uzasadnić wpływ dodatku NaCl na temperaturę wrzenia wody

E Do trzech kolbek stożkowych nalać po ok. 15 cm³ wody destylowanej, po czym w jednej z nich rozpuścić !4, a w drugiej 1 płaską łyżeczkę sacharozy. Następnie ogrzewać probówki nad palnikiem, mierząc termometrem temperaturę rozpoczęcia wrzenia roztworu w każdej probówce. Wyniki zapisać i uzasadnić wpływ dodatku sacharozy na temperaturę wrzenia wody.

Postępowanie z odpadami

Produkt otrzymany w ćwiczeniu B należy wyrzucić do pojemnika na odpady stałe, pozostałe roztwory można wylać do zlewu.

Środki ostrożności

Ćwiczenie B powinno być wykonywane pod digestorium z włączonym wyciągiem. Należy zachować ostrożność przy ogrzewaniu cieczy w probówkach,

Pytania dodatkowe

1.    Od czego zależy temperatura wrzenia (i krzepnięcia) mieszanin?

2.    Podać po dwa przykłady praktycznego zastosowania obserwowanego wpływu dodatków na temperaturę wrzenia lub krzepnięcia wody.

3.    Od czego zależy temperatura wrzenia związków chemicznych?

4.3. Reakcje syntezy

4.3.1. Otrzymywanie chlorku amonu (salmiaku)

Cel ćwiczenia

Obserwacja reakcji zachodzącej w fazie gazowej.

Odczynniki    Szkło

Stężony kwas solny,    Probówki, zlewki (250 cm³ i 400 cm³),

stężony roztwór amoniaku.

Wykonanie

Do jednej probówki nalać ok. 1 cm³ stężonego kwasu solnego, do drugiej - tyle samo stężonego roztworu amoniaku. Obie probówki włożyć do zlewki z gorącą wodą tak, aby ich wyloty były umieszczone blisko siebie. Obserwować tworzenie się produktu. Określić typ reakcji.

Środki ostrożności

Stężony kwas solny jest substancją silnie żrącą. Chlorowodór i amoniak działają dusząco - nie wdychać oparów! Pracować pod digestorium z włączonym wyciągiem.

Postępowanie z odpadami

Roztwór HC1 po uprzednim ostudzeniu wylać do dużej zlewki z zimną wodą wodociągową, zawartość zlewki można następnie wylać do zlewu. Roztwór NH₃ wylać do pojemnika na pozostałe odpady chemiczne.

Pytania dodatkowe

1.    Jaki charakter chemiczny wykazują w tej reakcji gazowy NH₃ i HC1? Odpowiedź uzasadnij.

2.    Oblicz, ile gramów salmiaku powstanie w reakcji 1 dm³ gazowego chlorowodoru i 1 dm³ gazowego amoniaku odmierzonych w warunkach normalnych.

4.3.2. Otrzymywanie siarczku miedzi(ll)

Cel ćwiczenia

Synteza soli kwasu beztlenowego z pierwiastków.

Odczynniki    Szkło i aparatura

Sproszkowana siarka, drut miedziany.    Probówka, statyw, łapa do probówki,

palnik.

Wykonanie

Do probówki wsypać 1 płaską łyżeczkę sproszkowanej siarki i stopić ją, ogrzewając probówkę w płomieniu palnika. Kiedy siarka zacznie wrzeć, należy wrzucić do probówki kawałki drutu miedzianego. Jeśli reakcja nie zacznie zachodzić (żarzenie się drucika), należy probówkę dodatkowo podgrzać w płomieniu palnika. Obserwować zachodzącą reakcję chemiczną.

Środki ostrożności    Postępowanie z odpadami

Reakcję przeprowadzać pod digestorium Probówkę po reakcji wyrzucić do po-z włączonym wyciągiem.    jemnika na odpady stałe.

Pytania dodatkowe

1.    Oblicz, ile gramów CuS powstanie w wyniku reakcji 1 g siarki z 1 g sproszkowanej miedzi.

2.    Dlaczego przeprowadzona reakcja jest procesem redoks? Który reagent jest tu reduk torem i dlaczego?

47