86530 IMG$94

Ponieważ, jak poprzednio otrzymano

więc po podstawieniu dochodzi się do związku

Iwr¹

Zatem sprawność teoretyczna wyrazi się zależnością:

T4 0£*^-1 — T4 £*~^ł    Otipe*'^ — T4 0f£*^_1)

, T_t    e«~*    (t~) ¹

|    T_t    g^a=1-    (.*—l)+x«(rp —1)

i ostatecznie

11 jfl i—fu"*/¹ I    nx,9j

Taki obieg teoretyczny, zwany obiegiem Sabathe, jest czymś pośrednim pomiędzy dwoma poznanymi poprzednio obiegami Beau de Rochas, Otto i Diesla i może przejść w jeden lub drugi obieg zależnie od warunków pracy obiegu, a więc od wartości stopnia obciążenia <p i współczynnika sprężania t. Dla rp—\ staje się on obiegiem silnika gazowego, którego sprawność

[IX,8a]

natomiast dla s g 1 otrzymuje się typowy obieg w silniku Diesla, bo po podstawieniu

I    , H_1^-1

^II    . tff¹ i <p—%

Obieg Sabathe jako porównawczy jest ogólniejszy od dwóch po*

przednich 1 Jego przebieg jest bardziej zbliżony do przebiegu wupóf-czesnych silników Diesla, w których zupłon następuje jaszcze przed martwym położeniem tłoka, zatem ciepło zaczyna być doprowadzam* przy stałe] niemal objętości, a kończy się doprowadzeniem go (w przybliżeniu) przy stałej prężności, czyli tak, Jak to przyjmuje obieg Sabathś.

74. Odchylenia obiegu rzeczywistego w silnikach spalinowych od obiegu teoretycznego. Realizując jeden z poprzednio omówionych trzech obiegów teoretycznych Beau de Rochas-Otto, Diesla i Sabathć w silniku

rzeczywistym można łatwo spostrzec, że nie osiąga się w nim sprawności teoretycznie obliczonej wg podanych poprzednio równań, ale uzyskuje się znacznie mniejszą wartość. W związku z tym silnik rozwinie mniejszą moc, a jednocześnie zużyje więcej ciepła (paliwa) niż wynikałoby z teoretycznych obliczeń.

Istnieje przyrząd wynaleziony przez Jamesa Watta, konstruktora prototytu współczesnej maszyny parowej, zwany indykatorem mocy (rys, 99). Indykator służy do określania tzw. mocy i n d y k o-wanej silników tłokowych rozwijanej w cylindrze.

Przyrząd ten rejestruje zmiany ciśnień zachodzące w silnikach i maszynach tłokowych w zależności od przyrostów objętości i daje obraz pracy w postaci tzw- wykresu indykatora.

Indykator mocy składa się z dwóch części: jednej, która notuje ciśnienia, i drugiej, która notuje przyrosty objętości.

Część pierwsza jest małym metalowym cylindrem ze szczelnym tłoczkiem, obciążonym sprężyną. Na tłoczek działa zmienne ciśnienie z cylindra przez specjalne w nim umieszczone kanały, do "których przy-

199