FIZYOLOGIA UKŁADU NERWOWEGO 359
zgu występuje porażenie ruchów i utrata czucia po przeciwległej stronie ciała, a drażniąc okolicę psychomotoryczną kory mózgowej, otrzymuje się ruchy również po przeciwległej stronie ciała.
Zadaniem badań fizyologicznych i anatomicznych było prze-dewszystkiem stwierdzić, w którem miejscu swego przebiegu nastę- k puje to skrzyżowanie. Jeżeli przetniemy jedną tylko połowę rdzenia, prawą lub lewą, czyli wykonamy t. z w. hemisekcyę rdzeni a, to nastąpi porażenie lub bardzo znaczne osłabienie ruchów we wszystkich tych mięśniach, których nerwy opuszczają rdzeń poniżej miejsca uszkodzenia, jednak tylko po stronie przecięcia; ruchy dowolne po stronie przeciwległej nie będą upośledzone. Natomiast wystą_pi po stronie j) r z e ci_w 1 egłej utrata lub znaczne upośledzenie czucia. Po stronie ope-racyi czucie nie jest upośledzone, lecz owszem nawet przez kilka tygodni obserwować można po tej stronie przeczulicę (hyperaesthe-S‘Ci\ szczególnie zwiększenie czucia bólu (hyperalgesia). Cały ten kompleks objawów obserwowany po połowiczem przecięciu rdzenia tak u człowieka, jak i u zwierząt (psa, królika), znany jest jako objaw hemisekcyi rdzenia Brown-Sequarda, i dowodzi, że włókna nerwowe, które przewodzą podniety do ruchów dowolnych, przebiegają w rdzeniu pacierzowym przeważnie po tej samej stronie, po której wychodzą odpowiednie pnie nerwów, a skrzyżowaniu już uległy wyżej, drogi zaś czuciowe krzyżują się w rdzeniu tuż przed wyjściem z niego i wejściem w skład korzonków.
Za tern też przemawiają i takie doświadczenia, w których na pewnej długości przecinano rdzeń podłużnie w linii środkowej, dzieląc go w ten sposób na dwie symetryczne oddzielone od siebie części. Przekrój taki przerywa oczywiście spoidła między obiema połowami rdzenia i, jak się okazało, nie upośledza prawie wcale ruchów dowolnych, natomiast upośledza czucie po ubu stronach ciała.
Zaburzenia wywołane przez hemisekcyę rdzenia nie są jednak trwałe. Najpierw ustępują objawy przeczulicy (po stronie przecięcia), którą uważać należy za następstwo podrażnienia urazowego pewnych części rdzenia. Z kolei zmniejszają się i stopniowo znikają objawy utraty względnie upośledzenia czucia (po stronie przeciwległej przecięciu); najdłużej zaś utrzymuje się porażenie ruchów, które jednak także, acz powoli, znacznie się poprawia, a czasem zupełnie ustępuje.
Na podstawie opisanych powyżej doświadczeń i spostrzeżeń możemy określić skrzyżowanie się dróg nerwowych w ten sposób: