CCF20090323007

10

PacnnTHe

«He pi>i;iaH Mcnc, Mam, bo rpo6e cyiuy».

Xop aurcjiOB bcjihkhh Mac Boccjiaeuji, M Heóeca pacruiaBMjiHCb b orne.

Oruy CKa3aji: «I1omto Mciih ocTaBMJi!» A MaTcpw: «0, hc pbi/jaH Mciie...»

I!

MarAajiHHa ówjiacb m pw^ajia,

YmCHHK JIlOÓHMblM KaMCIlCJl,

A ry/ja, i ;ic mojiha Maib ciosuia, faK IIHKTO B3I JIHIiyrb u iie iiocmcji.

1940-/943

I

3iihjioi

I

y3iiajia h, KiiK ona;unoT jmua,

KaK H3-uo;i bck bi»ii jiHjjbiBaer crpax,

KaK K JT HIIOII MC li >KCCTKMC CTpaiiHUbl

j    ( Tpa/iaiiMc BbiBOAMi na meicax,

Kuk jioKoiibi u* neiicjibiibix u Hcpiibix CcpcGpjnibimu ;icjuuoich B/ipyr,

«

y.Jii.iOKa Bauer >9a ry6ax noKopiibu,

M B CyXOIIbKOM CMCIIIKe ;ipo>KH r HCIiyi . M H MOJlIOCb IIC o cc6c OJUIOH,

10

Ukrzyżowanie

,,Nie płac/

mnie,

Matko, w grobie jestem ”.

I

Chór aniołów śpiewał z nieb czeluści, Rozjarzyło się niebo ogromnie.

Ojca spytał: „Czemuś mnie opuścił?"

A do Matki wyrzekł: „Nie płacz po mnie...” 11

Magdalena rozpaczliwie łltała,

Uczeń miał skamieniałość na twarzy, Lecz tam, gdzie milcząc Matka stała. Nikt zwrócić oczu się nie ważył.

1940    194 i

Kpi log

I

Dziś wiem, jak zapadają się lica,

Jak spod powiek wyziera strach nagły,

Że jak pismem klinowym tablica,

Tak się rzeźbi policzek zapadły.

Co zostało z kędziorów niesfornych?

Zamiast czerni głowę srebro wieńczy, Uśmiech więdnie na wargach pokornych,

W suchym śmiechu drży przestrach szaleńczy Nie za siebie modlę się — za wsz

307