i
O
y wiedzione pode*, w sprawie uważyl też, ic p0j'
udzieinjącen,' adniowę zgody , czy treść pubiihi Uniemożliwię
uroryzacji albo’j
tego ograniczeni m wykluczyć, ^ eplyw informacj, ennikarzy dodaj. Trybunał fVaw ? informacja ^ i opublikowani
i opinii publkz.
> wymagać, aby
rawie budzącej
ą przekonujące jo albo ochrom ie Wizcrkaniu^ dane przepisy 4e, za niemot. cznego spoić* id wypowiedti ka). Trybunał ’ wnioski TK, izerkaniuka11, zw. z art. 3| awo do auto-i ust. 2 p.p., cytowanych ono w żaden myśli za war-m - prawa powiedri'®. Mczałoby, że ctóra udzieli 30 odpowż* spostraeżr
ej*, praewi-
trwa/onych zastosowa-triedzt”. rmufowa-
bo obecna konstrukcja !S^i» (obowiązek dotyczy tylko „informacji utrwali pomocą zapisów fonicznych i wizualnych", a już ł0°- yiion)'** » pomocą notatek) jest sprzeczna z zasa-^“^ki, a P”cz to “2 zasadą przyzwoitej legislacji.
_ zwolnieniem dziennikarza z obowiązku
JJUsnia autoryzacji, gdy autoryzujący uchybi limitowi csMSc9retou.
$.2. Ograniczenia korzystania z nieruchomości przez właścicieli zabytków nieruchomych
W sprawie Połomscy v. Polska34 ETPCz stwierdził naruszc-- aispnez Polskę art. 1 Protokołu nr l,Jchroniąccgo prawo Skarżący w tej sprawie przez 18 lat nie mogli korzystać “ swojej nieruchomości zgodnie z jej przeznaczę-nietn, z uwagi na wpisanie jej do rejestru zabytków (nieruchomość obejmowała dawny bejsojtem), usiłując zarazem doprowadzić do przejęcia tej ruchomości na własność Skarbu państwa lub gminy z jednoczesnym przyznaniem im odpowiedniego odszkodowania.
W wyroku tym ETPCz uznał m.in., że w materialnej sprane ptóstwo nie zapewniło procedury, w której skarżący mogliby się domagać na drodze sądowej realizacji ich roszczenia o wywłaszczenie i żądać od władz, aby te nabyły ich nieruchomość W konsekwencji, w ocenie ETPCz, skarżący byli pozbawieni środków, za pomocą których mogliby przymusić państwo do wywłaszczenia ich nieruchomości. W ocenie proporcjonalności skarżonych środków, brak takiej procedury jest znaczącą okolicznością obciążającą państwo ($ 75 wyroku w sprawie Potomscy v. Polska).
Z powołanego wyroku wynika więc, że
zaskarżenia decyzji administracyjnej do sądu. Przesłanką wywłaszczenia powinna być przy tym okoliczność w postaci znacznego ograniczenia możliwości korzystania z nieruchomości, zgodnie z jej przeznaczeniem istniejącym w chwili nabycia, a wynikającym z przepisów normujących lad przestrzenny.
Należy więc postulować zmianę art. 50 u.o.z.i.o.z. poprzez dodanie nowego ust. 5 wskazującego, że w przypadku gdyby ograniczenia w korzystaniu z nieruchomości, wynikające z decyzji, o której mowa w art. 9 ust. 1 u.o.z. i.o.z. w sposób znaczny ograniczały możliwość korzystania z nieruchomości w sposób określony w przepisach normujących ład przestrzenny; obowiązujących w dacie nabycia nieruchomości przez obecnego właściciela, wniosek, o którym mowa w art. 50 ust. 4 pkt 2 u.o.z.i.o.z., może też złożyć właściciel zabytku.
63. Brak dostępu do SN (Naczelnego Sądu Administracyjnego) wynikający z opinii pełnomocnika? urzędu o braku podstaw do wniesienia skargi -kasacyjnej (kasacji)
Polskie przepisy procedury cywilnej, normujące postępowanie międzyinstancyjne, poprzedzające postępowania kasacyjne, wydają się dotknięte wadą kwalifikowaną jako naruszenie art. 6 ust. 1 EKPCz (prawo dostępu do sądu). Problem ten ujawnił się już w wielu orzeczeniach dotyczących prawa do sądów i nie doczekał się do tej pory systemowego rozwiązania. Co prawda, ETPCz odnotował i zaaprobował zmianę stanowiska polskich sądów karnych, polegającą na tym, że SN przyjął ostatecznie, iż termin do wniesienia kasacji biegnie dla skarżącego de rtovo od dnia zawiadomienia go przez sąd o tym, że obrońca przyznany mu z urzędu odmówi! wniesienia kasacji*. Odmienne stanowisko zajęły sądy cywilne i zostało ono uznane przez ETPCz za niezgodne z Konwencją57, z wyjątkiem sytuacji, w której skarżącemu pozostawiono wystarczający czas na wynajęcie innego prawnika w celu sporządzenia skargi5*. Jak się wydaje, problem niezgodności z
z Konwencją ujawnia się w pewnym stopniu także w odniesieniu do procedury sądowoadministracyjnej.
W sprawie Subicka v. Polska (nr 2)S9 ETPCz uznał, że BBE
TKąioW
rpowfcćs
yzjuksfr
koń*}?- j *cem*l
chroór I
>nwce<Ż I
SI o*"l *oP*l
Artykuł 50
ust. 4 u.o.łlo.z przewiduje możliwość wywłaszczenia zabytku nieruchomego - i stanowi to ultima ratio wśród instrumentów nadzoru konserwatorskiego - przez starostę działającego na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków, jedynie w przypadku gdy nie jest możliwe usunięcie zagrożenia takiego zabytku zniszczeniem lub uszkodzeniem. Właściciel nieruchomości zabytkowej nie ma więc możliwości doprowa-dztuii proprio molu do wszczęcia procedury wywłaszczeniowej. Gdyby taka możliwość istniała, wówczas właściciel nieruchomości albo zostałby wywłaszczony, albo też miałby prawo - po wyczerpaniu administracyjnego toku instancji — do
(5 64 wyroku w sprawie Subicka v. Polska). To zaś powo
duje ryzyko poinformowania strony o stanowisku pełnomocnika już po upływie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Również w sprawie Zebrowski v. Polska60 ETPCz stwierdził, że polskie przepisy (regulujące procedurę cywilną) nie
54 wyrok ETPCz z Z9.03.2011 r. w sprawie Połomska i Połomski u. Polska, sbiga ar 33949/05. Zob. też M. Górski, Glosa do urywku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z 29.03.2011 r. w sprawie Połomska i Połomski *• Msu, skarga nr 33949/05, LEX/el. 2011.
55 Usuwa z 2J.07.200J r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (DłU. Nr 162, poz. 1561), dalej jako u.o.zA.o.z
56 Zob. wyroki ETPCz: z 19.05.2009 c Kuhkoumks u tblska, skarga nr 1S33MU, s 69-71; z 19.05.2009 r. Antomcelh u. [piska, skarga nr 2815/05, $ 44-45.
57 Zob. wyrok ETPCz z 22.03.2007 r. w sprawie Siatkowska v. Polska, skarga nr 1932/05, w szczególności $ 112-116.
58 Zob. wyrok ETPCz z 28.07.2009 r. w sprawie Smyk u Polska, skarga nr 8958/04, w szczególności $ 63.
59 Wyrok ETPCz z 21.06.2011 r. w sprawie Subicka v. Polska (nr 2), skargi nr 34043/05 i nr 15792/06.
60 Wyrok ETPCz z 3.11.2011 r. w sprawie Żebrowski u Polska, skarga nr 34736/06. Zob. też M. Górski, Glosa do wyroku Estropejskiego Trybunału Praw Człowieka z 3.11.2011 t w sprawia Kazimierz Zebrowski v. Polska, skarga nr 34736/06, LEX/cl. 2011.