LITURGIA ŚREDNIOWIECZNA
Oficjum dotyczyło uroczystości pogrzebowych. Jeśli wystawienie miało miejsce w kościele, w modlitwach wykorzystywano Podobnie jak obrzędy Triduum, Oficjum za zmarłych było w
niezmienne w kolejnych wiekach i różnych zwyczajach. Tak jak *
te ]
padku Oficjum podczas 7Yiduum, klasztory przyjmowały zwyczaj $' | zjalny. Istnieją i inne podobieństwa: pomijanie otwarcia i zakończ^ Oficjum, pomijanie hymnów, próśb, wspomnień, absolucji i błogo? wieństw w Wigiliach, a w większości przypadków pomijanie nfcL Gloria Patri, zastępowane najczęściej przez Reguiem aeternam doną t Domine: et lux perpetua luceat eis (Wieczny odpoczynek racz im Panie, a Światłość wiekuista niechąj im świeci). Wcześniejsze tek* Oficjum za zmarłych rzadziej zawierały Reguiem aeternam', nawet tai późny XVI-wieczny zwyczaj SaJisbury zamiast Reguiem przewiduj zdwąjanie ostatniego responsorium w każdym nokturnie Wigilii.
Układ prezentowany w niniejszej książce pochodzi z Brewiarza Korjj Rzymskiej (Wenecja 1522; patrz Rozdział 13, s. 238) Mniej istotne warianty można znaleźć w innych zwyczajach średniowiecznych i potry. denckim Brewiarzu rzymskim (dotyczą one głównie układu responsońfo i wersetów w Wigiliach).
Psalm 114 Dilexi
Psalm 119 Ad Dominum cum tribulanr
Psalm 120 Levavi oculos meos
Psalm 129 De profundis
Psalm 137 Confitebor Tibi
% Beati mortui
Kantyk Magnificat
V. Et ne nos % Sed libera nos)
Antyfona Placebo Domino Antyfona He u mihi Antyfona Dorninus custodit Antyfona Si iniąuitates Antyfona Opera manuum V. Audiui uocem Antyfona Omne ąuod dat mihi Pater noster (po cichu aż do Psalm 145 La uda anima mea [bez Reąuiem aeternam;
pomijany w Dzień Zaduszny i w dzień jwgrzebu]
‘V. A porta inferi % Erue Domine
V. Reąuiescant in pace % Amen
*V. Domine exaudi % Et clamor meus
Dominus vobiscum $(. Et cum spiritu tuo
jlekty: trzy modlitwy pochodzące z serii alternatywnych cyklów, .w zależności od okazji
Reąuiem aeternam % Et lux perpetua
lljBłame; Reąuiescant in pace % Amen
Nietypowo w Wigiliach za zmarłych wszystkie 9 czytań pochodziło ze starotestamentowoj Księgi Hioba. Jeśli odmawiano je jako nabożeństwo wotywne, zwycząjowo ograniczano się tylko do jednego nokturnu (w ustalonej kolejności, tj. pierwszy nokturn w poniedziałek i czwartek itd.).
finvitatorium Regent cui omnia Psalm Venite exsultemus\
(śpiewane tylko w Dzień Zaduszny i w dzień pogrzebu)
Pierwszy nokturn
Antyfona Dirige Domine Psalm 5 Verba mea
Antyfona Conuertere Domine Psalm 6 Domine, ne in furorę
Antyfona Nequando ropiał Psalm Domine Deus meus
V, A porta inferi % Erue Domine
Pater noster (po cichu aż do 'l’. Et ne nos 'Ą Sed libera nos)
Lekcja 1 Parce mihi Domine (Hi 7: 16-21)
Responsorium 1 Credo ąuod redemptor Lekcja 2 Tedet animam meam (Hi 10: 1—T)
Responsorium 2 Qui Lazarum Lekcja 3 Afanus tuae (Hi 10: 8-12)
Responsorium 3 Domine ąuando ueneris Iz Reguiem aeternam zamiast Glona Pntri 1 Drugi nokturn
Antyfona In loco pascuae Psalm 22 Dominu* regit
Antyfona Delicta juventuti& Psalm 24 Ad Te Domine levavi
Antyfona Credo videre Psalm 26 Dominu* illuminatio
V. Collocet eos 'K Cum principibus
Pater noster
Lekcja 4 Responde mihi (Hi 13: 22—28)
Responsorium 4 Memento mei Deus Lekcja 5 Homo natus (Hi 14: 1-6)
Responsorium 5 Hei mihi Domine Lekcja 6 Quis mihi hoc (Hi 14: 13*rl6)
Responsorium 6 Ne recordens [z Reguiem aeternam\
Trzeci nokturn Antyfona Complaceat 7lbi Antyfona Sana Domine Antyfona Sitiuit amma mea V Ne tradas bestis Pater noster
Lekcje 7 Spiritus meus (Hi 17: 1-3, Responsorium 7 Peccantem me Lekcja 8 Pełli meae (Hi 19: 20-27)
Psalm 39 Expectans expectavi Psalm Beatus ąui inttUigił Psalm 41 Quemadmodum desiderat H Et animas pauperum
11-15)
■