ruchu w całość działania ruchowego. Inaczej mówiąc to budowa ruchu lub wzajemny związek faz ruchu. Kojarzymy ją ze strukturą fazową.
TECHNIKA RUCHU — to zbiór czynności ruchowych służących do wykorzystania strukturalnych i funkcjonalnych właściwości człowieka i podporządkowanym zasadom biomechanicznym, celem uzyskania maksymalnego rezultatu.
Biomechaniczne zasady ruchu:
1. Zasada optymalizacji drogi przyśpieszenia.
2. Zasada siły początkowej.
3. Zasada optymalnego przebiegu przyśpieszenia.
4. Zasada czasowej koordynacji pojedynczych impulsów sił.
5. Zasada przeciwdziałania.
6. Zasada zachowania krętu.
Kryteria podziału ruchu:
■ prędkość pionowa ( kątowa lub liniowa ),
* kąty w stawach ( biodrowym, kolanowym ),
■ odległość ogólnego środka ciężkości od podłoża,
■ parametry dynamiczne.
Fazy ruchu i cele faz:
■ Ruchy acykliczne - mają trójfazową strukturę ruchu oraz charakterystyczny początek i koniec. Są to ruchy jednoaktowe, które nie posiadają powtarzającej się struktury ruchu. Obserwuje się je w: ewolucjach gimnastycznych, różnego rodzaju rzutach, w skokach itp.
* Faza początkowa - służy do przygotowania aparatu ruchu do wzmożonego wysiłku w czasie fazy głównej. Stwarza optymalne warunki do realizacji ruchu, np. przez: zamach, odmach, rozbieg, naskok itp. Faza ta stwarza warunki poprzez nadanie prędkości początkowej, wstępne rozciągnięcie mięśni, wydłużenie drogi działania i zwiększenie energii kinetycznej. Faza ta musi wystąpić, gdyż świadczy o dokładności wykonywanego ruchu i jego perfekcji. Są jednak sporty,