Prawo i etyka w reklamie
twórców, np. aktorów, piosenkarzy, muzyków, producentów nagrań dźwiękowych i organizacji nadawczych. Szczególnie istotne jest prawo do ochrony wizerunku odtwórcy. Jest on możliwy do wykorzystania tylko za zgodą danej osoby (związanej z wynagrodzeniem). Rozpowszechnianie wizerunku osoby bez jej zgody jest możliwe jedynie w trzech przypadkach:
• osoba otrzymała zapłatę za pozowanie i wyraźnie nie zastrzegła, że rozpowszechnianie wizerunku wymaga jej zgody;
• jest osobą powszechnie znaną, a jej wizerunek wykonano w związku z pełnieniem przez nią funkcji publicznych, społecznych bądź zawodowych;
• osoba stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak zgromadzenie, krajobraz, impreza publiczna.
Pytania i ćwiczenia
1. Scharakteryzuj przejawy nieuczciwej konkurencji w zakresie reklamy.
2. Czym z prawnego punktu widzenia różni się reklama od reprezentacji i informacji handlowej?
3. Jakie elementy reklamy mogą być przedmiotem ochrony prawnej z punktu widzenia prawa autorskiego?
Podstawowe zagadnienia:
• prawo prasowe;
• zasady reklamowania w telewizji i radiu;
• regulacje prawne reklamy zewnętrznej;
• przepisy dotyczące reklamowania wybranych produktów.
Szczegółowe prawo reklamy jest uzupełnieniem i rozwinięciem prawa ogólnego. W wielu przypadkach jego przepisy powiązane są z zasadami uczciwej konkurencji i szeroko rozumianej etyki biznesowej.
W przypadku szczegółowego prawa reklamy największe znaczenie mają przepisy regulujące możliwość i zasady prowadzenia działań reklamowych w środkach masowego przekazu. Przepisy te regulują reklamę prasową, telewizyjną, radiową i zewnętrzną.
Prawo prasowe umożliwia odpłatne zamieszczanie ogłoszeń reklamowych, które nie są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego. Wydawca ma przy tym prawo odmówić zamieszczenia ogłoszenia reklamowego powołując się na jego sprzeczność (z punktu widzenia treści lub formy) z linią programową wydawnictwa lub charakterem publikacji. Dodatkowo wprowadzony jest również obowiązek wyróżniania ogłoszeń i tekstów reklamowych od materiałów redakcyjnych poprzez ich oznaczanie w sposób niebudzący wątpliwości (np, określeniami „Reklama", „Ogłoszenie płatne”, „Tekst reklamowy", „Artykuł sponsorowany"), Obowiązek ten ma na celu wyeliminowanie reklamy ukrytej.
Zasady reklamowania w telewizji i radiu dotyczą;
• warunków umieszczenia reklamy w programie, które mówią, iż reklama musi być wyraźnie wyodrębniona i oznaczona w sposób niebudzący wątpliwości (słowo „reklama" lub „ogłoszenie”). Reklamy nie powinny zajmować więcej niż 15% dziennego czasu nadawania programu i nie więcej niż 12 minut w ciągu godziny;
• zakazu:
- przerywania audycji emitowanych w publicznej telewizji i radiofonii;
- wykorzystania w reklamie głosu i wizerunku pracowników nadawcy występujących w audycjach informacyjnych lub w programach dla dzieci;
- przerywania reklamami dzienników informacyjnych, audycji o treści religijnej oraz audycji przeznaczonych dla dzieci trwających krócej niż 30 minut;
- reklamy odwołującej się w sposób ukryty do podświadomości;
- przeniesienia na inną osobę prawa do dysponowania czasem przeznaczonym na reklamę w sposób prawnie wiążący do tego nadawcę;
- udostępnienia więcej niż 35% czasu wykorzystywanego na reklamę w okresie jednego roku na reklamę produktów i usług jednego podmiotu lub ugrupowania gospodarczego.
• warunków przerywania audycji i programów w telewizji, które mówią, iż mogą być one przerywane:
- nie wcześniej niż po 20 minutach od rozpoczęcia lub zakończenia poprzedniej przerwy reklamowej;
- filmy fabularne w okresie pierwszych 45 minut mogą być przerywane tylko jednokrotnie;
- seriale, audycje rozrywkowe i filmy dokumentalne mogą być przerywane w dowolnym czasie, przy czym odstęp między kolejnymi przerwami powinien wynosić co najmniej 20 minut;
- transmisje z zawodów sportowych mogą zawierać reklamy emitowane wyląc/ nie w czasie przerw w zawodach;
• warunków przerywania audycji i programów w radiu, które mówią, iż mogą byi one przerywane w celu nadania reklamy nic wcześniej niż po upływie 10 mimil od ich rozpoczęcia lub zakończenia poprzedniej przerwy reklamowej;
• warunków sponsorowania audycji i programów, które mówią, iż muszą być one oznaczone wskazaniem sponsora przed lub po zakończeniu, a sponsor nic może wpływać na ich treść w sposób ograniczający samodzielność nadawcy. Jednorazowe wskazanie sponsora nie może być dłuższe niż 8 sekund w przypadku jednego sponsora, 15 sekund - w przypadku dwóch sponsorów oraz 25 sekund
- w przypadku większej liczby sponsorów;
• zakazu sponsorowania dzienników i wiadomości lokalnych, audycji publicystycznych o treści społeczno-politycznej, audycji poradniczych i konsumcnc-