- 226
tunelowych jako elementów o wspólnych cechach fizycznych. Interpretacja fizyczna charakterystyki prądowo-napięciowej diody tunelowej jest znana z p. 3.1, w którym rozpatrywano właściwości fizyczne złączy p+-n+ silnie domieszkowanych.
Do podstawowych parametrów charakterystycznych diody tunelowej należy zaliczyć: I — współrzędne punktu wierzchołka (IP, UP) oraz punktu doliny (Iy, Uv) charak- I terystyki I(U); ponieważ różnica napięć (UV—UP) jest, praktycznie biorąc, stała dla diod wytwarzanych z określonego materiału półprzewodnikowego, I często podaje się: współrzędne punktu wierzchołka (IP, UP) oraz stosunek I prądu wierzchołka do prądu doliny IPjIy\
Rys. 4.44
Interpretacja graficzna minimalnej i .średniej ujemnej rezystancji dynamicznej
— ujemna rezystancja dynamiczna rd (rys. 4.44); podaje się albo minimalną wartość rezystancji dynamicznej, wanikającą z nachylenia charakterystyki I(U) w punkcie przegięcia, przy czym w przybliżeniu
(4.52)
„ up
■*J>
albo średnią wartość rezystancji dynamicznej
rd(śr)
(4.53)
— pojemność wmrstwy zaporowej Cj;
— rezystancja szeregowa Rs;
— graniczna częstotliwość odtłumiania fr, przy czym parametr ten można wyzna-1 czyć na podstawie rd, Gj, Rs wredług zależności (4.55);
— inne parametry określające elementy schematu zastępczego, tj. indukcyjnośó I szeregowa Ls, pojemność rozproszona oprawki Gp. Ponadto podaje się niekiedy I wartość napięcia UPP odpowiadającego zrównaniu się prądu gałęzi wznoszącej I z prądem IP (rys. 4.43).
W grupie granicznych parametrów dopuszczalnych podaje się:
—• maksymalny prąd dopuszczalny w kierunku przewodzenia IF i w kierunku za-1 porowym IR; zwykle Ip — IR = kIP, przy czym k przyjmuje na ogół wartości! 2...10;
— dopuszczalna temperatura złącza Tj.