Część urojona impedancji Z zawiera składową indukcyjną i pojemnościową, czyli dioda tworzy obwód rezonansowy. Częstotliwość rezonansu własnego fx otrzymuje się z przyrównania do zera części urojonej impedancji Z
(4.56)
W katalogach podaje się częstotliwości /,0, fx0 określone zależnościami (4.55), (4.56) przy podstawieniu minimalnej wartości rezystancji dynamicznej rd. Impedancja diody tunelowej ma charakter pojemnościowy dla / < fx0 oraz indukcyjny
Dla stabilnej pracy diody jest konieczne, by fx0 > fr0. Zwykle żąda się, by fx0 > /,0 > 3/p, przy czym fp — częstotliwość pracy diody tunelowej.
Z wyprowadzonych zależnośoi wynika, że szybkość działania diody tunelowej jest określona przede wszystkim przez stałą czasową r = Cjrd. W celu zmniejszenia pojemności Oj wykonuje się złącza p+-n+ o jak najmniejszej powierzchni, co jednak prowadzi zarazem do zmniejszenia wartości prądu szczytu IP, a więc powoduje
zwiększenie rezystancji dynamicznej rd. Dlatego pod tym względem najbardziej miarodajnym wskaźnikiem jakości diody jest wartość ilorazu IP/Cj. Iloraz IP/Cj określa szybkość przełączania diody. Zwiększeniu wartości IPIOj sprzyjają
następujące czynniki:
—■ zmniejszanie powierzchni złącza,
— zwiększanie koncentracji domieszek (w praktyce stosuje się koncentracje na granicy rozpuszczalności),
— dobór materiału o największej ruchliwości nośników.
Diody tunelowe mogą być wytwarzane z różnych materiałów półprzewodnikowych. Na
rysunku 4.46 porównano charakterystyki prądowo-napięciowe (prąd unormo
I/IP
0 0,2 0,4 06 00 1,0 V
Rys. 4.46
Charakterystyki I(U) dla diod tunelowych z GaSb, Ge, Si, GaAs
Diody krzemowe zdecydowanie ustępują pozostałym ze względu na małą wartość IPjlv oraz małą szybkość działania. W celu uzyskania dużej szybkości działania należy dobrać materiał o dużej ruchliwości nośników. Pod tym względem bardzo dobre
wany do wartości IP) dla diod z GaSb, Ge, Si, GaAs. Najczęściej diody tunelowe są wytwarzane z Ge i GaAs, rzadziej z GaSb i bardzo rzadko z Si. Takie preferencje w doborze materiałów są zrozumiałe, jeżeli porówna się podstawowe parametry diod tunelowych, wykonanych z różnych materiałów, zestawione w tabl. 4.6,