42
Żydzi 1 Szkoci w Polsce w XVI-XVIII włoku
70
Zob. w tym tomie: Ludność szkocka w Brodach w pierwszy połowie XVII wieku, Aneks 7.
79 CDIA L'viv, fond 24, op. 1, spr. 31, k. 136w..
80 Ibidem, fond 52, op.2, spr. 402, p. 1803-1806.Aleks*l: der Herper w imieniu swoim, tany Izabelli Kilowny i Agnieszki g Kllowny zrezygnował w 1652 roku ze spadku po Janie Kilo, zgodnie z Jego testamentem spisanym 25 sierpnia 1652 roku w Majdanie Grebeskim na Wołoszczyźnie,między innymi z połowy kamieni-1 cy w Brodach oraz 600 złp długu, zaciągniętego przez Tomasza Bornetha, na rzecz W. Hardysza. Zob. też ibidem, p. 1806-1807,1 gdzie mowa Jest o tym, że Kilo i Hardysz byli dłużnikami Miko-1 łaja Nicomo z Jass.
ad
Ibidem, fond 24, op. 1, spr. 31, k. 163.
82
Ibidem, fond 52, op. 2, spr. 401, p. 539.
Ibidem, p. 533; «Kupieł,pan Aleksander Ryd, mieszczanin tarnowski, sto par pięknie wyprawionych na kształt łosich u Ży dów wileńskich. Po tym przyj achał z Wiednia pan Piotr Bess 1 j przywiózłszy z sobą pewnych materyi prosił mie, abym mu na nie kupca narajeł. Jam mu narajeł tegoż pana Ryda, z którym się on zgodzieł o te materyje na tamte skóry. A iż tych skór przy kon trakcie nie było w Lublinie, ale były na tan czas w Poznaniu, tedy zdał się p. Bez na słowo p. Ryda, Jednakże Jeśli za łosie albo Jakie lnaksze przedał p. Bessowl p. Ryd te skóry,tego nie wiem, bośmy sami nie wiedzieli z p. Rydem, Jeśli były własne łosie abo nie, wszakże przy kontrakcie nie miał ich. ani za wo-łowe, ani za krowie p. Ryd".
Q/|
Ibidem, p. 549-550: „Iż pomleniony p. Beszt nie kon-
tentując się tym, że na honor i dobrą reputacyją moderni repro testantis publice nastąpię!, onego między ludźmi kupieckiemi calumniosa traductione niedobrze i nieprzystojnie wspominał, o co z nim czynić będzie, ale Jeszcze protestacyją in tergum mo-derni reprotestantis et sine adcitatione legitima, animo całun-niandl et iniurandi uczynię!, która nie może afficere pana Ryda i nie ma walorem et wigorem suum, albowiem byli tu we Lwowie obadwa praesentes i mógł p. Beszt facile conwenlre pana Ry da o swoje pretensyje Jeśli takie miał,a p. Ryd gotów się mu był przystojnie Justyfikować i sprawić lubo prawnem lubo przyjacielskim sposobem Jakoż rekwirował go w tej mierze przy kilku ludziach kupieckich, a on się deklarował, że mu p. Ryd nic nie winien i nic się u niego upominać nie chce, a potym sine scitu p. Ryda protestacyją pomienloną zaniósł. Więc żadnej słi» sznej przyczyny i pretekstu tenże p. Beszth do p. Ryda nie ma, albowiem mu tych skór nie handlował za Jelenie, bo ich tam will precio nie dostał, ale handlował ich na kształt Jelenich i nie od p. Ryda te skóry wyszły, ale od Żydów, z którymi p. Ryd z wolą i wiadomością p. Beszta handlował 1 sam Żydów na p. Ryda naprawie!, aby z nim handlował 1 kanafacz kilkaset łokci od niego w handlu przyjął. Do tego przestrzegał p. Ryd tegoż p.Be. szta, aby gdy takowe skóry do Krakowa stawione będą, dawał zaraz wiadomość p. Rydowi, Jeśli mu się podobają albo nie, bo J»
szcze na ten czas miel w ręku Żydów i mógłby był reacindere eon-traćtum empti et venditi, zwłaszcza przez swój handel ex occa-sione Jego ma wielką szkodę. Lecz on skóry tekowe w Krakowie > przyjął, w posesyją swoją odebrał i do Wiednia ich rok temu w środopościu posłał. Niech tedy każdy zważy, co w tym winien mo-dernus reprotestans, ponieważ nie handlował i nie brał ich p. Beszth za Jelenie, ale na kształt Jelenich, ponieważ dawał mu na wolą, aby ich w Krakowie obaczywszy przyjął i nie przyjął i żeby przez list o tym dawał zawczasu znać, ponieważ ich przyjął w Krakowie, odebrał i do Wiednia Jako swoje własne posłał". Beszt miał oświadczyć przy świadku Andrzeju Hunterze, mieszczaninie krakowskim, który to potwierdził przed sądem, że nie ma pretensji do Ryda.
85 Ibidem, p. 1936-1938.
Ibidem, p. 2181-2182, zeznanie Wilhelma Stiviena, kupca lubelskiego: „Widziałem Szymona Barysznika, Żyda z Lublina, który ma tu we Lwowie z drugimi Żydami krakowskimi w zastawie kontrakt pewny pana Aleksandra Reyda i powiedział mi, że drugi Jego towarzysz Abraham miał tu przybyć co godzina, a on przyje. chawszy mieli sią obadwa w to włożyć, aby pana Reyda pogodzili z Żydami krakowskimi strony pomlenlonego kontraktu, ale nie ; chcieli konkurować z p. Reydem samym, bo sią bali,żeby ich nie dał wsadzić, Jedno przez p. Henricha Manta*.
Ibidem, spr. 403, p. 956, rok 1656.
OO
F. Leśniak, Kupcy krośnieńscy w handlu węgierskim winem w XVI i pierwszej połowie XVII stulecia, „Rocznik i Naukowo-Dydaktyczny Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie*, Historia, 1985, z. 5, s. 49-50.
89 CDI A L*viv, fond 52, op. 2, spr. 402, p. 667f „Membran
i od nas Jakuba Feyza i Aleksandra Dyxona dany jeden za drugiego, a jeden za wszystko zobopólniej nierozdzielnie na summę złp 430Ą | którą oddać będzlem powinni na blisko przyszły jarmark jarosławski, a gdziebyśmy summy tej nie oddali, tedy sub nexus et li-. gamenta omnia, ut iuris est in membranallbus conditionibus pod-j padamy i zapłacić parata pecunia obligujemy się tali modo ja-| kośmy powzięli od pana Porcyjusza eo flne, aby my też p. Porcy. f juszowi, ut in corpore membrana est specificatum, simili summa t wygodzili, obligujemy się. [ ... 3 Membran od nas niżej podplsa-| nych sławetnemu p. Wojciechowi Porcyjuszowi mieszczaninowi i t- kupcowi krośnińsklemu dany na summę złp 4000, którą summę to s jest zł 4000 obiecujemy zobopólnie oddać 1 realiter zapłacić | jemu samemu albo też okazicielowi tego naszego membranu na bil-| sko przyszły jarmark jarosławski Panny Maryjej Zielnej w roku [: niniejszym bez wszelakich odwłok 1 prawnych turbacyi.dobrowol-I nie pozwalając na wszytkie kondycyje wyżej i niżej mianowane in | causa non solutionis. Także też tyle drugiej summy temuż p.
I Portiuszowi od św. Szymona Judy aż do środopostu w roku 1649 j pożyczyć obiecujemy [ ...J*.
90 Ibidem, p. 666-673.
91
Ibidem: „Ci tatuś vero famatus Al ax and er Lta in contra-