237

237



5.4. REZONANSOWE UKŁADY KOMUTACJI WEWNĘTRZNEJ 237

tt-2 = h-i ~ — arcsin Vl^    (5.72)

Vi    Uco

Indukcyjność rozproszenia obwodu La jest zwykle dużo mniejsza od indukcyjno-ści dławika i przedział czasowy ?i — 2 jest pomijalnie mały w stosunku do czasu trwania procesu komutacji.

Największa stromość narastania prądu przewodzenia tyrystora 7j i pomocniczego tyrystora T2 w całym okresie komutacji występuje na początku przedziału I ( w chwili t = tx). Z zależności (5.18) wynika

di-ri \    _ Uco

, dt / max


(5.73)

Jeżeli indukcyjność rozproszenia obwodu nie jest wystarczająca do ograniczenia stromości prądu zastosowanych tyrystorów, to należy włączyć w obwód komutacyjny dodatkowe dławiki. Często stosuje się do tego celu dławiki nasycane, które umożliwiają ograniczenie stromości narastania prądu w chwili t = tx i nie powodują przy tym istotnej zmiany przebiegów w czasie komutacji.

Wartość napięcia kondensatora osiągana w końcu przedziału I może być określona z zależności (5.19) przy t = t2. Przyjmując, że współczynnik tłumienia jest bardzo mały (olx « v1), napięcie kondensatora w końcu przedziału I można wyrazić zależnością

Uco ~ UC0cosv1(t2 — tx) % Uco /l


Uco


(5.74)


gdzie

viC*


= ^La =

Przy małych indukcyjnościach La można przyjąć

U'r


CO


u


co


(5.75)


W przedziale II tyrystor 7j jest spolaryzowany wstecznie, natomiast prąd ic kondensatora rozgałęzia się na obwód obciążenia (/) i na obwód diody (iD1(rys. 5.19b), czyli

ic — / + iD1    (5.76)

Prąd ic i napięcie uc kondensatora są określone równaniami (5.7a) i (5.8a), lub — gdy współczynnik tłumienia a2 jest mały w stosunku do v2 — wzorami (3.15) i (3.16), przy uwzględnieniu warunków początkowych [/$( = Ućo, 7lo = I oraz aktualnej wartości indukcyjności układu zastępczego L2 = LK + L'„ (rys. 5.19b).

Na podstawie tych zależności można przyjąć, że prąd ic uzyskuje wartość szczytową w przybliżeniu w chwili, gdy napięcie kondensatora przechodzi przez

(    ...    2    a2 6 \ .

zero w rzeczywistości    —    = — arctg— = — , tj. w chwili

V    C    V2 V2 V2J


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
5.4. REZONANSOWE UKŁADY KOMUTACJI WEWNĘTRZNEJ 229 aż do chwili t2, w której tyrystor ten przestaje
5.4. REZONANSOWE UKŁADY KOMUTACJI WEWNĘTRZNEJ 231 Rys. 5.12. Układ komutacji szeregowej —
5.4. REZONANSOWE UKŁADY KOMUTACJI WEWNĘTRZNEJ 233 Rys. 5.15. Układ z samokomutacją: a) schemat układ
5.4. REZONANSOWE UKŁADY KOMUTACJI WEWNĘTRZNEJ 235 Rys. 5.17. Układ komutacji z dławikiem w obwodzie
5.4. REZONANSOWE UKŁADY KOMUTACJI WEWNĘTRZNEJ 239 (5.7a) i (5.8a) lub (5.15) i (5.16), przy uwzględn
5.4. REZONANSOWE UKŁADY KOMUTACJI WEWNĘTRZNEJ 241 Układ komutacyjny z dławikiem w obwodzie kondensat
5.4. REZONANSOWE UKŁADY KOMUTACJI WEWNĘTRZNEJ 243 Po dokonaniu przekształceń otrzymuje się następują
5.4. REZONANSOWE UKŁADY KOMUTACJI WEWNĘTRZNEJ Obwód Li-rl-TG1-C-TK2-L2-r2 zostaje wtedy przyłączony
5.4. REZONANSOWE UKŁADY KOMUTACJI WEWNĘTRZNEJ 247 Przy obciążeniu indukcyjno-rezystancyjnym zostaje
132 VII. Funkcja określona równaniami parametrycznymi Zadania 133 7-52. x=arcsinf, y=Vl-f2-
276 5. UKŁADY I PRZEKSZTAŁTNIKI REZONANSOWE Układy o odmiennej koncepcji od ww. przedstawili A. Pett
6.3. UKŁADY O KOMUTACJI IMPULSOWEJ 307_6.3_Układy o komutacji impulsowej Podstawy teoretyczne i zasa
6.3. UKŁADY O KOMUTACJI IMPULSOWEJ 309 Rys. 6.21. Przykłady przekształtników napięcia stałego na
6.3. UKŁADY O KOMUTACJI IMPULSOWEJ 311 Przedział D. Napięcie kondensatora maleje i dioda D2a uzyskuj
-2-1. Układy komutacyjne jednostronne i dwustronne Układem komutacyjnym będziemy nazywać pojedynczy
201312275042 (1024x768) c. rezonansu narz<vJ6w wewnętrznych 6/lTO>l ¥    ®>
2.6. UKŁADY STACJI ŚREDNIEGO NAPIĘCIA <> <tt> ■if^h o-ai

więcej podobnych podstron