231

5.4. REZONANSOWE UKŁADY KOMUTACJI WEWNĘTRZNEJ 231

Rys. 5.12. Układ komutacji szeregowej — beztransformatorowy: a) schemat układu; b) przebiegi czasowe napięć i prądów

kowe U_co kondensatora musi mieć, podobnie jak w układzie z rys. 5.1 la, wartość większą od napięcia U źródła zasilającego układ. Po zakończeniu procesu komutacji kondensator C_K powinien być powtórnie naładowany do napięcia U_co. Można to uzyskać np. za pomocą obwodu z indukcyjnością L_K2, włączanego przez tyrystor T_p.

W licznych układach łączników tyrystorowych, np. jak na rys. 5.9 i 5.10, po wyłączeniu tyrystora głównego napięcie kondensatora zmienia znak i ponowny proces komutacji wymaga przeładowania kondensatora. W układzie na rys. 5.13a i 5.13b kondensator jest wtedy przeładowany przez dodatkowy obwód, złożony z dławika L_K i diody D_K, kiedy jest włączony tyrystor główny T_G. W układzie z rys. 15.13 napięcie kondensatora po przeładowaniu zależy od prądu obciążenia — przy małym prądzie również napięcie jest niskie. Włączenie dławika w obwód diody D_K, a zwłaszcza dławika z odczepem L_K2, jak na rys. 5.13b, uniezależnia od prądu obciążenia wartość napięcia, do którego zostaje naładowany kondensator komutacyjny.

Rys. 5.13. Układ komutacji równoległej z obwodem przeładowania kondensatora: a) układ bez dławika w obwodzie głównym; b) układ z dławikiem w obwodzie głównym