23 (847)

Gl ł xU-łoraK ucd c VI    łioJ.t. /'«\U»flha jp\»Wvvnx.    2W”

1VBN17H.K^0|.|S11M-1 £ tyVTOPWN 2»?

44 CZĘŚĆ 1 Wprowadzenie do polityki łpoleczncj postulatami świata pracy a warunkami dyktowanymi przez monopol. Jest to nauka

0    reformach społecznych, o pacyfikowaniu napięć przez dialog. Rozwija się ona lako dyscyplina praktyczna, dająca działaczom wskazówki, w jakim kierunku powinni oni poprawiać i normować warunki pracy i życia.

W świetle dorobku przedwojennego IGS koncepcje Krzywickiego, Kleczkowskiego i Rychlińskiego uzupełniały się, tworząc teoretyczne podstawy polityki społecznej.

Kierunek reformizmu w okresie międzywojennym reprezentowała Zofia Da-szyńska-Golińska. W swoich pracach opublikowanych pod koniec życia łączyła ona w unikalny sposób zagadnienia teoretyczne z problemami praktyki polityki społecznej'.

W swojej książce, pisanej w okresie wielkiego kryzysu świata kapitalistycznego, opowiedziała się za kierunkiem reform społecznych. Stwierdziła, że: „[...] idziemy niewątpliwie ku zmianie ustroju, wrastamy w rewolucję socjalną, ale pragnąć musimy, aby miała pokojowy przebieg i oparła się na granitowym fundamencie praw

1    obowiązków człowieka pracy. Nic wolno zatem burzyć ani dezorganizować życia, dopóki się nie przygotuje ram przyszłego ustroju i ludzi, którzy by wypełnili je dobroczynną treścią [...]•'.

Tezy Daszyńskicj-Golińskicj dotyczące polityki społecznej są następujące:

(1)    podstawowym celem polityki społecznej jest wzrost dobrobytu szerokich mas pracujących:

(2)    powyższy cel jest realizowany za pośrednictwem reform obejmujących kolejno poszczególne kategorie pracowników;

(3)    reformy społeczne idą drogą ewolucji, a nie rewolucji, żłobić sobie muszą drogę w poglądach i urabiać moralność społeczeństwa, aby były umiejętnie stosowane;

(4)    wprowadzenie w życie reform społecznych, które są normą współżycia klas społecznych, wymaga autorytetu państwa. Państwo jako podmiot nakazuje reformy i nadzoruje ich wykonanie.

Zofia Daszyńska-Golińska zajmowała się także demografią i reformą wsi\

Polska polityka społeczna w latach powojennych (III etap)

Tło społeczno-polityczne

II wojna światowa spowodowała wielomilionowe straty wśród ludności cywilnej. Strary demograficzne oblicza się na około 6 niln obywateli, z czego ponad połowa

Zofia Dasityriska-Golmska, Podstawy teoretyczne polityki społeczne) w zarysie. Warszawa 1932; tejże. Polityka społeczna. Warszawa 19.33.

' Tejże, Przedmowa, w: Polityka społeczna.

* Tejże. Zagadnienia.