243
6.9. Układy TÓwnań nieliniowych
\tfiele przedstawionych tu metod rozwiązywania pojedynczych równań nieliniowych da się uogólnić na układy takich równań. Będziemy rozważać ogólnie układ n równań nie-iimowych z n niewiadomy i:
(&9.1) fl*u*z.....x*)=° (*"=1, 2,....n).
6.9.1. Iteracje
Jednopunktową metodę iteracyjną dla rozwiązywania układu (6.9.1) można zbudować, pisząc go w postaci
= $*«(x i żz»... i jc„) (i=!, 2,..., n),
sugerującej metodę
x?+1>-rtx[k\,*?>) (I-1.2S...,»).
Formalne podobieństwo do przypadku n = ł stanie się bardziej widoczne, gdy wprowadzimy oznaczenia wektorowe:
*=(*i > x2,..., xJT. ę> (x)=(fj(x), p2(»).....?n(x))T.
Wtedy metodę iteracyjną można napisać tak:
(6.9.2)
Dla tej metody można też podać kryterium zbieżności podobne do sformułowanego w twierdzeniu 6.5.1. Załóżmy, źex=?(x) i że pochodne cząstkowe
ćę>i(x)
istnieją dla xeR, gdzie R = {x: ||x-«||</?}. Niech D(x) będzie macierzą nx u o elementach dfj(x). Wtedy warunkiem wystarczającym zbieżności metody iteracyjnej (6.9.2) dla każ-^9° Xq 6 R jest nierówność
^•9-3) ||D(x)||«m<] (xe.R)
spełniona dla jakiejś normy macierzy. Mówimy, źe p w przypadku (6.9.3) jest odwzorowa-niein zwężającym, gdyż wtedy dła dowolnych x,yeR zachodzi nierówność ||ę»(x>-
Warunkiem koniecznym zbieżności metody (6.9.2) jest to, aby promień spektralny (zob. ? 5.6) macierzy D(a) byl nie większy od 1. Prędkość zbieżności zależy liniowo od m i mamy
nierówność
^ wielu ważnych zastosowaniach rozwiązuje się układy postaci x~ a+ hę(x).