268 (45)

- 268

Tranzystor bipolarny

Praca nieliniowa statyczna (modele, charakterystyki, parametry) 5.7

W celu lepszego uświadomienia sobie znaczenia problematyki opisu funkcjonalnego (modelowania) elementu dla konstruktora układów rozpatrzmy ogólny schemat rozwiązania dowolnego zadania projektowego (rys. 5.25). Algorytm

Rys. 5.25

Ogólny schemat (algorytm) rozwiązania dowolnego zadania projektowego

ma postać pętli zamkniętej. Pierwszym jest etap syntezy, w którym konstruktor decyduje się na określone rozwiązanie struktury układu, spełniającej — jego zdaniem — wymagania postawione w sformułowaniu zadania. Występuje tu element „odgadnięcia” prawidłowego rozwiązania, wyboru jednego spośród wielu możliwych rozwiązań lub nawet twórczej propozycji rozwiązania dotychczas nieznanego, co ma oparcie w erudycji, inwencji, doświadczeniu itp. cechach konstruktora. Następnie wykonuje się analizę układu w celu sprawdzenia prawidłowości przyjętego rozwiązania. Do analizy konieczne są dane o elementach. W zależności od stopnia zaawansowania (dokładności) analizy elementy mogą być opisane modelami symbolicznymi, tj. schematami zastępczymi (dokładna analiza komputerowa), charakterystykami (uproszczona analiza graficzna) lub kilkoma podstawowymi parametrami (proste obliczenia szacunkowe). Dlatego dalej będą opisane te trzy sposoby opisu właściwości funkcjonalnych tranzystora. Podobnie jak dla złącza p-n (por. p. 3.1.7) rozróżnia się pracę tranzystora nieliniową (statyczną i dynamiczną) oraz liniową (dla małych sygnałów małej i dużej częstotliwości). W tym punkcie zajmujemy się pracą nieliniową statyczną tranzystora, czyli interesują nas związki między napięciami a prądami stałymi na końców'kach tranzystora.