(1) Definicja >viaści>vej granicy funkcji w punkcie x_: lim/(x ) = g(«=S R ) według Heinego:
Jim AT, = xQ
.A x„ * -VD
dowolny ciąg argumentów jest zbieżny do
dąg odpowiednich wartości funkcji jest zbieżny do g
dowolne argumenty są w otoczeniu fi-owym liczby .v0
(por. z: lim x„ = zj
wartości funkcji w tych argumentach są w otoczeniu e-owym liczby g
(por. z: Jim / ( x„ ) = g)
Uwaga: W definicji właściwej granicy jednostronnej w punkcie dochodzi koniunktywnie założenie: * > * lub odpowiednio: x < ,v0.
(2) Definicja niewłaściwej granicy funkcji w punkcie xQ: limf(x) = /^\oo
x — x0 \ )
według Heinego:
dowolny ciąg argumentów jest zbieżny do jr.
ciąg odpowiednich wartości funkcji jest
rozbieżny do f — \ CO
według Cauchy’ego:
>
0 < \ x - txr°J < i =*/(*)(<)
M
dowolne argumenty są w otoczeniu 5-owym liczby x0
wartości funkcji w tych argumentach są większe (mniejsze) od dowolnej liczby dodatniej (ujemnej)
(por. z: lim xm = xa)
(por. z: Jim/(x.) = g)
Uwaga: W definicji niewłaściwej granicy jednostronnej w punkcie x0 dochodzi koniunktywnie założenie: x > łub odpowiednio: x < x0.
(3) TWierdzenie o istnieniu granicy funkcji w punkcie xQ
Funkcja ma właściwą granicę w punkcie xQ Jim f(x) = g
Istniejące granice jednostronne w punkcie są sobie równe: g = lim_/(x) = lim/(a:) = g
(4) Twierdzenie o jedyności granicy funkcji w punkcie: x,
tylko jedną.
czyli
lim xm ■ -v„ dla
-v, xa A (.V. 11 />,
Jeżeli funkcja ma w danym punkcie granicę, to
(5) Interpretacja geometryczna właściwej granicy funkcji w punkcie xQ: lim/(x) = g; „Czerpiąc” argumenty x =£ xQ z otoczenia 5-owego punktu xa, czyli z przedziału:
(xQ — 5\x0 + 5^, mamy pewność, że wartości funkcji (w tych argumentach) „wpadną” do otoczenia e-owego liczby g, czyli do przedziału (g-e;g + e).
Uwaga: Dla granicy jednostronnej rozpatrujemy otoczenie lewostronne, czyli łub otoczenie prawostronne (x0;x0 + 5) punktu xQ dla odpowiednio granicy lewo- i prawostronnej.