28 Elżbieta Kawecka- Wyrzykowska
uzgodnione wcześniej wydatki, jeśli dochody budżetu okażą się niższe od przew idywanych. W ostatnich latach rezerwa wynosi około 0,13%—0,17% DNB państw' UE.
Tak mały budżet wcale nie oznacza, że odgrywa on małą rolę w gospodarkach państw' UE.
Wielkość transferów z budżetu ogólnego UE do poszczególnych państw zależy głównie od tego, czy dany kraj kwalifikuje się do finansowania działań uznanych za priorytetowe w UE. Należą do nich, jak podkreślono wcześniej, przede wszystkim mniej zamożne regiony i biedniejsze całe państwa oraz rolnictwo. Taka struktura w'ydatków z budżetu unijnego oznacza, że korzystają z niego przede wszystkim te państwa i regiony, które są rolnicze i mają dochód na głowę mieszkańca znacząco niższy od średniego w UE.
Problem absorpcji środków strukturalnych
Należy dodać, że niektóre kraje i regiony nie wykorzystują wszystkich dostępnych środków z uw'agi na dość skomplikowane procedury ubiegania się o nic, zwłaszcza składania aplikacji w ramach funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności. Innąprzy-czyną niepełnego wykorzystania całości środków' może być niespełnianic wszystkich formalnych warunków, np. brak wystarczającej ilości środków na współfinansowanie projektów realizowanych przy wsparciu środków' /. budżetu UE. Chodzi o to, że wszystkie działania strukturalne finansowane przy pomocy środków' z budżetu UE wymagają uzupełnienia części środków ze źródeł krajowych - publicznych lub prywatnych - (por. szerzej rozdz. 4).
Ocena wielkości konkretnych transferów (wydatków') z budżetu UE do poszczególnych państw jest jednak dość zawodna. W przeciwieństwie bowiem do wpłat do unijnego budżetu, które są dokonywane w skali rocznej i dokładnie wyliczone dla każdego państwa, suma transferów'jest trudniejsza do prawidłowego uchwycenia i porównania. Większość z nich bowiem to transfery na sfinansowanie działań strukturalnych, które są realizowane w ciągu kilku lat. Środki takie - z w'yjątkiem zaliczek - są przekazywane na podstawie faktur za faktycznie wykonane prace i faktury te są kontrolowane przez odpowiednie instytucje, zanim zapadnie decyzja o ich uznaniu i o zrefundowaniu beneficjentowi poniesionych nakładów. Na przełomie roku różnica zaledwie kilku dni może sprawić, że dane płatności zostaną zaliczone do roku poprzedniego lub następnego.
Analizując strukturę wpłat do budżetu UE i transferów z niego, można wskazać następujące generalne ich cechy. Największe wpłaty - w kategoriach absolutnych -wnoszą Niemcy, które są państwem największym i jednocześnie zamożnym - w 2007 r. było to 21,7 mld euro (tab. 3). Kolejne miejsca zajmowały następne duże państwa: Francja, Włochy i Wielka Brytania. Polska w'płata wyniosła 2,8 mld euro.