- 277
Dopiero w zakresie nasycenia (UCB > 0) pierwszy składnik równania (5.53) kompensuje drugi, czyli prąd Ic maleje w miarę wzrostu VCB > 0. Taki przebieg charakterystyki Ic(UCb)ie wyjaśniają poglądowo rys. 5.33a, b.
Rys. 5.33
Ilustracjo objaśniające zjawiska przy Ucb = 0 (a) oraz 7C = 0 (b)
Xa rysunku 5.33a przedstawiono sytuację dla UCB = 0, tj. dla zwarcia kolektora z bazą. Nośniki wstrzykiwane z emitera do bazy mogą być odbierane przez kolektor, gdyż mimo braku zewnętrznego napięcia UCB istnieje napięcie dyfuzyjne <pB w warstwie zaporowej złącza B-C, czyli jest pole elektryczne „wymiatające” elektrony z bazy do kolektora. Dlatego prąd Ic # 0.
Na rysunku 5.33b przedstawiono sytuację dla Ic = 0. W tym przypadku złącze G-B jest polaryzowane w kierunku przewodzenia, przy czym warstwa kolektorowa spełnia jednocześnie funkcję kolektora (odbiera część nośników wstrzykiwanych z emitera do bazy) i emitera (wstrzykuje nośniki do bazy). Prąd Ic = 0, gdy liczby nośników przechodzących przez warstwę zaporową złącza B-C w obu kierunkach są jednakowe. Aby był spełniony warunek obojętności elektrycznej bazy, prądy emitera i bazy muszą być przy tym jednakowe.
W dokładniejszych rozważaniach charakterystyk wyjściowych okazuje się, że charakterystyka Ic(Ucb) nie jest idealnie płaska w zakresie normalnym, lecz ma niewielkie nachylenie dodatnie. Oznacza to, że w miarę zwiększania napięcia |?7CB| prąd Ic nieznacznie wzrasta. Jest to spowodowane modulacją efektywnej szerokości bazy. W miarę wzrostu \UCB\ efektywna szerokość bazy maleje, a im cieńsza jest baza, tym mniej nośników nadmiarowych w niej rekombinuje. Zwiększa się zatem wartość współczynnika transportu a6, a więc wzrasta a,v, czyli przy stałej wartości prądu IE zwiększa się nieznacznie prąd Ic.