2 (2777)

modeli, technik, które odpowiadałyby indywidualnym właściwościom zawodnika i wyznaczonym celom. Technika będzie stabilna wówczas, jeśli piłkarz potrafi uwzględnić zmienność sytuacji zewnętrznej i wewnętrznej i potrafi się do niej dostosować w trakcie zawodów.

Ogólny tok postępowania dydaktycznego w procesie nauczania techniki wygląda następująco:

Stwarzanie warunków do wykonania zadania:

1.    Przygotowanie podstaw dla realizacji zadania, odpowiedni poziom przygotowania sprawnościowego.

2.    Określenie zadań, umotywowanie.

3.    Wytworzenie wyobrażenia o ogólnym przebiegu ruchu łącznie z próbami wykonania. Kształtowanie (opanowanie czynności ruchowej).

4.    Kierowane nauczanie czynności ruchowej (naprowadzanie, kolejność działań ruchowych).

5.    Korygowanie błędów, utrwalanie czynności.

6.    Zastosowanie wyuczonych czynności ruchowych, doskonalenie czynności ruchowych

7.    Doskonalenie struktury kinematycznej.

8.    Doskonalenie struktury dynamicznej.

Na tle dotychczasowych rozważań można uznać, że w praktycznym ujęciu proces kształtowania nawyku ruchowego techniki polega na:

-    wytworzeniu podstawowego wyobrażenia o nauczanym ruchu, próbach jego wykonania

-    opanowanie działań ruchowych poprzez wielokrotne powtarzanie i usuwanie błędów

-    utrwalaniu i udoskonalaniu techniki drogą wielokrotnego powtarzania i doskonalenia form ruchu w zmiennych warunkach i sytuacjach.

Osiągnięcie wysokiego poziomu technicznego przebiega zawsze w czterech fazach:

a)    pokaz i objaśnienie

b)    podnoszenie umiejętności technicznych zgodnie z metodami, zasadami i formami nauczania

c)    stosowanie elementów technicznych we fragmentach gry

d)    doskonalenie techniki w czasie gry właściwej. We wskazaniach metodycznych z zakresu nauczania

techniki widzimy ponadto:

-    zbliżanie treści danego ćwiczenia do form gry

-    systematyczne usuwanie błędów

-    łączenie elementów techniki z wymogami, które narzuca taktyka i określają zdolności motoryczne

-    określenie tendencji rozwojowych reprezentc wanych przez najlepszych zawodników

-    asymilowanie nowych kierunków szkolenia technicznego do możliwości zawodników.

Cele i zadania przygotowania technicznego dla poszczególnych etapów treningu sportowego:

-    wstępne przygotowanie do szkolenia, gromadzenie różnorodnych doświadczeń ruchowych w ramach wielostronnych działań motorycznych z uwzględnieniem elementarnych wymogów technicznych piłki nożnej

-    przygotowanie wszechstronne, a więc kształtowanie podstaw technicznych uwzględniając wymogi piłki nożnej kwalifikowanej,

-    przygotowanie ukierunkowane, kształtowanie i doskonalenie techniki specjalnej, formowanie podstaw indywidualnego stylu,

-    przygotowanie specjalistyczne, doskonalenie najbardziej racjonalnych struktur ruchowych warunkujących osiągnięcie mistrzostwa technicznego, doskonalenie i utrwalanie indywidualnego stylu przy uwzględnieniu indywidualnych predyspozycji.

PORADY PRAKTYCZNE

Nauczanie i doskonalenie techniki odbywa się drogą stosowania odpowiednich środków treningowych. Każdy trener wie, co to są metody, formy i zasady nauczania. Znajomość tych pojęć nie jest zbędnym balastem, może w niektórych problemach warsztatowych pomóc. Jednak, jak już wspomniano, akcent szkolenia przeniesiony został na formę gier i fragmentów gry. Stosowanie w nauczaniu o doskonaleniu techniki metody gier wymaga od trenera szczególnie dobrego przygotowania i wiedzy. Nie wystarczy zostawić zawodników i na małej przestrzeni polecić rozgrywanie piłki. Należy stopniować trudność wykonania ćwiczenia technicznego, będącego fragmentem gry poprzez:

a)    bierną postawę przeciwnika

b)    współpracę z trenerem

c)    aktywną postawę przeciwnika

d)    z wieloma partnerami

Do tego potrzebny jest odpowiedni pokaz, objaśnienie celu ćwiczenia, a w dalszej kolejności korygo-