225
91- Prostytucja
‘ Marek <1985)' ProS^‘“lki starannie dobieraj,
-----
nJ M i Jhnin tr7v krvipHa icf«. ^ ° podstawie anallzy wielu innych defini-
def^aj^aasiępuj^ce^lementy?1116 d'a Z "ich- »*<*» P™W«*
• jest formą transakcji handlowej,
• towarzyszy mu uczuciowa obojętność.
• jest zachowaniem, które dla klienta ma znaczenie seksualne
• iest forma transakcji handlowei
Tak zoperacjonalizowane pojęcie wydaje się najpełniej odzwierciedlać współczesną rzeczywistość. Wątpliwości nasuwa jedynie podkreślenie braku zaangażowania emocjonalnego. Niektórzy autorzy podkreślają, że obecnie prostytucja pozbawiona cech życiowej konieczności uprawiana jest przez osoby, które czerpią z niej emocjonalną satysfakcję (zob. Antoniszyn, Marek, 1985; K. Pospiszyl, 1992). Antoniszyn i Marek w interesującym studium opracowanym na podstawie badań 152 prostytutek z Wrocławia i Trójmiasta proponują z kolei maksymalnie uprościć pojęcie prostytucji. Koncentrując się wyłącznie na osobie prostytutki, zakładają, że jest nią „osoba, która stale lub dorywczo uprawia proceder polegający na świadczeniu usług seksualnych w dowolnej formie w zamian za korzyści materialne, które stanowią decydujący motyw jej działania” (1985, s. 11). Autorzy jednoznacznie rozstrzygają problem zapłaty, czyniąc ją podstawową cechą zachowań. Transakcja jest głównym motywem działania, niezależnie od tego, w jaki sposób zostanie zakończona. Nie jest więc prostytucją czerpanie korzyści osobistych z kontaktów seksualnych, np. w postaci podarunków, jeżeli korzyści te nie były przedmiotem umowy handlowej. Nie ma też znaczenia dla definiowania prostytucji osobiste zaangażowanie osoby oferującej tego typu usługi ani kwestia, czy aktywność ta jest podstawową profesją tej osoby, czy tylko stanowi formę dorobienia.
Obecnie w Polsce prostytucja nie jest karana. Taka regulacja prawna jest wynikiem ratyfikowania przez nasz kraj, w 1952 r., międzynarodowej Konwencji w sprawie zwalczania handlu ludźmi i eksploatacji prostytucji. Konwencja ogłoszona przez ONZ w 1949 r. szybko zyskała poparcie w wielu krajach i Stała się podstawą wprowadzania systemów abolicjonistycznych. Prace nad wprowadzeniem aktu prawnego propagującego ruch abolicjonistyczny podjęte zostały jeszcze w latach 30. przez Ligę Narodów. Jednak w°jna przerwała te działania i podjęto je dopiero po wojnie w ONZ
o ile uprawianie prostytucji nie jest karane, o tyle karze się wszelkie formy nac sk“ "a uprawianie prostytucji lub czerpania z niej korzyści przez osoby trzeć,e. Najnowszy Kodeks karny reguluje to w arl. 203 i 204.
Art 9M U, h»'/nrawna podstępem lub wykorzystując stosunek zależności,
i., , * o przemocą, groźbą P‘ uprawiania prostytucji, podlega karze pozba-
u,) krytyczne położenie doprowadza mną osobą uo uprawiania .
cienia wolności od roku do lal 10.