przeciwległej ściany, do tylnej ściany. Ten typ ćwiczenia zastępuje nan. przerwę śródlekcyjną.
4. Układanie przedmiotów, określanie ich położenia i kierunku.
a) układanie przyhorów i książek u- swojej szafce nr mehłośeiunec według poleca) nauczyciela lub inwencji dzieci. Jest to pierwsze porządki) wonie klasy,
b) określanie jak położone (ułożone) zostały wszystkie przybory u- swoje szajce (odpowiedzi nu pytania nauczyciela i próby samodzielnego określa nia). np.: Z tyłu tr szajce ustawiłem naczynia do malowania i farby. Bliże z prawej strony stoi blok ild.
5. Budowanie ciekawych figur na geoplanie z określeniem położenia i kienin ku przesuwania się punktu: a) ćwiczenia ruchowe ir rozpinaniu gumek o ściśle określoną liczbę kołków i wskazany kierunek. Nauczyciel wcześniej planuje ruchy, aby
. powstała ciekawa figura, h) ćwiczenia ruchowe samodzielne w rozpinaniu gumki i odczytywanie głośne kolejnego położenia punktu.
6. Ćwiczenia w rysowaniu figur o określonych wskaźnikach kierunkowych (pod kierunkiem i samodzielnie/
a) rysowanie do wybranego punktu na kartkach w kratkę f igur dajmieeeń nauczyciela (ołówkiem lub pisakiem i. Następnie nauczyciel odsłania taki sam rysunek na tablicy, a uczniowie porównują,
b) zapis kierunku ruchu i odległości <liczby kratek) strzałkami.
Pod wykonanym wcześniej rysunkiem może teraz nastąpić pisanie liczby kratek. naklejanie cyfr i rysowanie obok strzałek określajayych kierunek ruchu, np.: 5 -•». 2 i ,5 <•-- .2 T . Strzalk i te nanosimy leż na wykonany rysunek, a cyfry uczniowie mogą naklejać.
cj rysowanie w zeszycie figur według podanego na tablicy kodu : z wyjaśnieniami nauczycieli/).
7. Wprowadzenie zeszytu I do matematyki oraz wykonanie tr nim pierwszych zadań. II ykorzysmnie obrazków ze strony 1 i 2. Pytaniu można sformułować różnie. Jednak należy starać się określać je globalnie, nawet problemowo, np.: Czy umiesz określić miejsce ptaszku i kierunek jego ruchać Do drugiej strony możemy postawie jedno ogólne pytanie problemowe: II’ która stronę muszą iść zwierzęta?
<?. Zmiany nałożenia <przemieszczenia i uczniów t przedmiotów z określeniami kierunku tych zmian tjako podsumowanie lekcji}. Może to hvć ewiczeme i wykonywanie czynności ćwiczeń ruchowych i uczniów
ir zmienianiu i zajmowaniu określonych miejsc przy stolikach i wykonywaniu czynności w innych miejscach klasy, np.: Heniu siądź w pierwszej ławce »' rzędzie od okna, z prawej strony Ewy. Marku przynieś piórnik z ostatniej kocki w rzędzie od drzwi itp.
l ekcja 2
lemat: Wzajemne położenie przedmiotów i podstawowe kierunki poza klasą ('cle lekcji: zapoznanie dzieci z usytuowaniem pomieszczeń szkoły, z położeniem boiska i pobliskim otoczeniem szkoły. Kształcenie spostrzeżeń i orientacji w tym zakresie. Przygotowanie do właściwego korzystania z tego otoczenia.
Przebieg lekcji (zarys planu):
1. Określanie położenia i kierunku przedmiotów oraz obiektów w szkole iv czasie wycieczki po budynku szkolnym.
2. Określanie stosunków przestrzennych >v czasie ćwiczeń na boisku szkolnym.
f. Poznanie stosunków przestrzennych fragmentu najbliższego otoczenia szkoły.
'/. Określanie i opisywanie stosunków przestrzennych w czasie powrotu do szkoły i klasy.
5, Odczytywanie w klasie (po powrocie z wycieczki) kilku planów, np.: fragmentu naszegą osiedla, ulicy przy szkole, wejścia do szkoły, korytarza szkoły z ukazaniem kancelarii, naszej klasy itp.
Lekcja 3
Temat: Sprawdzenie (w formie ćwiczeń) poziomu w zakresie opanowania stosunków przestrzennych
Cele lekcji: przeprowadzenie szeregu ćwiczeń mających na celu sprawdzenie poziomu w zakresie znajomości i posługiwania się podstawowymi pojęciami z zakresu stosunków przestrzennych z przedszkola i szkoły.
Ustalenie braków i błędów. Wdrażanie do pełnej orientacji w najbliższym otoczeniu.
Przebieg lekcji:
1. Omówienie rysunku dziecka ni. Moja droga do szkoły i opowiadanie o tej drodze. Uczniowie rysunek o takim temacie powinni wykonać wcześniej na lekcji plastyki. Zwracamy główną uwagę na obiekty i przedmioty oraz ich położenie i kierunek.
2. Wyszukiwanie elementów rysunku i określanie ich położenia
a) szukanie elementu wymienianego przez nauczyciela. Nauczyciel wie-
61