31 (390)

przeciwległej ściany, cio tylnej ściany. Ten typ ćwiczenia zastępuje nan przerwę śródlek eyjną.

4.    Układanie przedmiotów, określanie ich położenia i kierunku, a) układanie przyhorów i książek ir swojej szajce Mr nieldościanee według poleceń nauczyciela lułj inwencji dzieci. Jest to pierwsze porządku wonie klasy,

h) określanie jak położone (ułożone j zostały wszystkie przelewy w swoje; szajce (odpowiedzi nu pytania nauczyciela i próby samodzielnego określa nia), np.: Z tylu w szajce ustawiłem naczynia do malowania i farby. Bliże z prawej strony stoi blok itd.

5.    Budowanie ciekawych figur na geoplanie z określeniem położenia i kierun ku przesuwania się punktu: ci) ćwiczenia ruchowe w rozpinaniu gumek o ściśle określoną liczbę kołków i wskazany kierunek. Nauczyciel wcześniej planuje ruchy, aby

. powstała ciekawa figura, h) ćwiczenia ruchowe samodzielne w rozpinaniu gumki i odczytywanie głośne kolejnego położenia punktu.

6.    Ćwiczenia w rysowaniu figur o określonych wskaźnikach kierunkowych (pod kierunkiem i samodzielnie;

a) rysowanie do wybranego punktu na kartkach w kratkę figur dmpnleccń nauczyciela (ołówkiem lub pisakiem). Następnie nauczyciel odsłania taki sam rysunek na tablicy, a uczniowie porównują, h) zapis kierunku ruchu i odległości (liczby kratek) strzałkami.

Pod wykonanym wcześniej rysunkiem może teraz nastąpić pisanie liczby kratek. naklejanie cyfr i rysowanie obok strzałek określajayyeh kierunek ruchu, np.: 5    , 2 i ,5 '—.2 T . Strzałki te nanosimy też na wykonany

rysunek, a cyfry uczniowie mogą naklejać.

cj rysowanie w zeszycie figur wed/ug podanego na tablicy kodu ;z wyjaśnieniami nauczyciela j.

7.    Wprowadzenie zeszytu I do matematyki oraz wykonanie u‘ nim pierw-s~)ch _adan. li ykorzysiitnie obrazków ze strony I i 2. Pytaniu można ,\foi mułów ae różnie. Jednak należy starać się określać je globalnie, nawet problemowo, np.: Czy umiesz określić miejsce ptaszka i kierunek jego nu hu, Do długiej stiony możemy postawia jedno ogólne pytanie problemowe: W która stronę muszą iść zwierzęta?

S. Zmiany położenia t przemieszczenia j uczniów i przedmiotów z określeniami kierunku tych zmian tjuko podsumowanie lekcji}. Może to być ( u U-Ctue i w \ konywanic czynności -• ćwiczeń ruchowych > ucztuów

ir zmienianiu i zajmowaniu określonych miejsc przy stolikach i wykonywaniu czynności w innych miejscach klasy, np.: Heniu siądź h* pierwszej ławce tf rzędzie od okna, z prawej strony Ewy. Marku przynieś piórnik z ostatniej ławki w rzędzie od drzwi itp.

I.ckcja 2

icmat: Wzajemne położenie przedmiotów i podstawowe kierunki poza klasą ('cle lekcji: zapoznanie dzieci z usytuowaniem pomieszczeń szkoły, z położeniom boiska i pobliskim otoczeniem szkoły. Kształcenie spostrzeżeń i orientacji w tym zakresie. Przygotowanie do właściwego korzystania z tego otoczenia.

Przebieg lekcji (zarys planu):

I. Określanie położenia i kierunku przedmiotów oraz obiektów w szkole iv czasie wycieczki po budynku szkolnym.

1. Określanie stosunków przestrzennych *v czasie ćwiczeń na boisku szkolnym.

1.    Poznanie stosunków przestrzennych fragmentu najbliższego otoczenia szkoły.

4.    Określanie i opisywanie stosunków przestrzennych >v' czasie powrotu do szkoły i klasy.

5,    Odczytywanie w klasie (po powrocie z wycieczki) kilku planów, np.: fragmentu naszegą osiedla, ulicy przy szkole, wejścia do szkoły, korytarza szkoły z ukazaniem kancelarii, naszej klasy itp.

Lekcja 3

Temat: Sprawdzenie (w formie ćwiczeń) poziomu w zakresie opanowania stosunków przestrzennych

Cele lekcji: przeprowadzenie szeregu ćwiczeń mających na celu sprawdzenie poziomu w zakresie znajomości i posługiwania się podstawowymi pojęciami z zakresu stosunków przestrzennych z przedszkola i szkoły.

Ustalenie braków i błędów. Wdrażanie do pełnej orientacji w najbliższym otoczeniu.

Przebieg lekcji:

/. Omówienie rysunku dziecka nt. Moja droga do szkoły i opowiadanie o tej drodze. Uczniowie rysunek o takim temacie powinni wykonać wcześniej na lekcji plastyki. Zwracamy główną uwagę na obiekty i przedmioty oraz ich położenie i kierunek.

2.    Wyszukiwanie elementów rysunku i określanie ich położenia

a) szukanie elementu wymienianego przez nauczyciela. Nauczyciel wie-

61