31 (554)

biednej, niewiedzącej, co ze sobą zrobić, kobiety. Zagubionej, bez kształtu i bez pomysłu na siebie. To powoduje straszny ból, od którego chcemy uciec. Dlatego stajemy się skrajnie nieprawdziwe i nie możemy dać sobie wsparcia. Od innych najczęściej słyszymy:

„Nie pokazuj mu, że ciebie to tak boli. Rób dobrą minę do złej gry”. To taki sam sygnał, jaki dostawałyśmy od rodziców: „Nie sprawiaj nam, dziecko, kłopotów, bądź grzeczna”. Więc jesteś. Ładnie się ubierasz, ładnie zachowujesz, bo się boisz, że nikt nie chciałby być z tobą słabą, taką bez makijażu, taką bezradną.

(Małgosiapłacze, po chwili ociera łzy)

kasia: Co robisz ze swoim płaczem? malgosia: Oczy mi się rozmaźą.

kasia: Tak sobie radzisz z bólem, strachem, poczuciem słabości?! Szybko je wycierasz.

malgosia: Bo przecież jestem chyba czegoś warta, a nie tylko tyle, by sprzedawać te debilne ubezpieczenia...

kasia: Komu udowadniasz, że jesteś czegoś warta? malgosia: Swojemu facetowi.

31 DZIEŃ PIERWSZY