328 7. FALOWNIKI NAPIĘCIA
Napięcie przewodowe w nieograniczonym przedziale czasu (0< t < co) można więc zapisać następująco:
Ui2(s)
Ud 1 —e~sT/3 s l+e_s772
^23(s)
U31(s)
ud (1-e- |
~sr/3)(l-e'sT/6) |
s |
1 +e-sr/2 |
Ud c~sT/6 |
1 —e~sT/3 |
S |
l+e-sr/2 |
(7.27)
Napięcia przewodowe określone zależnościami (7.27) są równocześnie napięciami fazowymi odbiorników połączonych w trójkąt (rys. 7.12b).
Jeżeli odbiornik (np. uzwojenia silnika indukcyjnego) jest połączony w gwiazdę i punkt neutralny (zerowy) odbiornika jest przyłączony do potencjału zerowego źródła napięcia stałego, to napięcia fazowe są równe odpowiednio napięciom u10, u20 i u30, określonym zależnościami (7.25). Przy braku takiego połączenia potencjał punktu neutralnego odbiornika jest różny od potencjału zerowego źródła. Napięcia fazowe odbiornika trójfazowego mogą być określone równościami
Uj = ^(U12~ M3l) ~ U10 ^(U10 + M20 + U3o)
(7.28)
U2 = ^(U23 “12) = U20 ^(U10 + U20 + U30)
U3 = ~^(U31 ~~U23) = U30 ^“(U10 + U20 ~b U3o)
Napięcia fazowe odbiornika mają wtedy przebieg schodkowy (rys. 7.12d). Zależności (7.28) są słuszne przy dowolnym kącie y przewodzenia tyrystorów. Na podstawie wzorów (7.27) i (7.28) przy y = n przebiegi napięć fazowych
Ud (\-e-sTI3)(\+e~sTI6)
Ufs) =
3s
U2(s) = -
1 + e sT/2 -e_sT/3)(2-
sT/6j
-sT/2
U3(s) =
3s 1+e"
Ud (1 —e-sr/3)(l + 2e~sT/6)
(7.29)
3s
1+e
-sT/2
Napięcie wielofazowych falowników napięciowych można zawsze przedstawić jako sumę impulsów prostokątnych. W zagadnieniach praktycznych, przy złożonym kształcie rozpatrywanego napięcia, dogodnie jest określić szereg trygonometryczny przez sumowanie harmonicznych ciągu impulsów prostokątnych.