354 7. FALOWNIKI NAPIĘCIA
Jeżeli częstotliwość fali nośnej (co, = Nco) jest dużo większa od częstotliwości zmian napięcia wejściowego (A«we(cot)), to w całym przedziale Qi — n/N < cjt < Qi + n/N można przyjąć wartość uwe taką samą jak w środku impulsu, tzn. uwe(cvt)«uwe(gj). Rozkład pulsującego napięcia wejściowego w okresie q na szereg Fouriera ma postać
oo
«w>0= I Uke»* (7.91)
k — — cc
przy czym amplitudy składowych harmonicznych wyznacza się jako
1 N e'‘+*N
Uk = ^-T J «we(eD e ->kwl d(cot) =
Z7E ;_ I n
1 1 Qi--
N
i n /kn\
= Z Mwefó) sin (—J e -pwn (7.92)
W celu skompensowania oddziaływania pulsacji napięcia wejściowego należy uzależnić funkcję modulującą od tego napięcia, np. przyjmując, że szerokości impulsów określone są zależnością [91]
(7.93)
nUl |singj| n «we(el)
gdzie Uj — amplituda pierwszej harmonicznej napięcia wyjściowego.
Jeżeli liczba impulsów N w okresie jest dostatecznie duża, to U1 « lVuwe(g|) i wartość y, jest bardzo mała. Można wtedy przyjąć
sin
sin
Ui
kn | sin^l N uwe(ę-)_
( kn [~N
I sin g||
«wefó)
(7.94)
Podstawiając powyższe wyrażenie do równań (7.89) i (7.90), można wyrazić amplitudy składowych harmonicznych funkcji modulującej gm(t) w zależności od położenia (g9 środków impulsów w rozważanym okresie q następująco:
G
k
G
0
U j sin
kn
~N
kn
~\/2
£ e~>ke<
_i= 1
+
sing|-
«wefó)
e
-j*ei
sing;
»wefó)_
(7.95)
Ui
N
y2 singj * singj
i=l «wetó) N “wetó)
;=—+1
(7.96)
Uwzględniając zależności (7.92), (7.88), (7.95) i (7.96) w równaniu (7.87), otrzymuje się następującą postać napięcia wyjściowego: