17 Specyfika nawigaqi oceanicznej 329
• ruchy cyklonów tropikalnych,
• prądy oceaniczne,
• klimat i pogodę lokalną,
• pogody sezonowe,
• prądy pływowe i wiatrowe,
• lody i warunki prognoz,
• dostępność uaktualniania informacji hydrometeorologicznych.
Archiwalne źródła i pomoce naw igacyjne niezbędne do planowania
(patrz zał. 9-14 i 16).
Zgodnie z Konwencją SOLAS, każdy statek powinien posiadać określony komplet wydawnictw i pomocy nawigacyjnych. Podstawowym źródłem informującym
0 zakresie publikacji są katalogi map i wydawnictw nawigacyjnych, wydawanych przez określoną hydrografię. Admiralicja Brytyjska - Departament Hydrograficzny, wydaje pomoce nawigacyjne i mapy pokrywające akweny całego świata. Wykaz znajduje się w Katalogu map i wydawnictw (Catalogue of Admiralty Charls and Publications) NP 131.
Najważniejszym źródłem informacji o zakresie tras oceanicznych jest publikacja Admiralicji Brytyjskiej „Trasy żeglugowe świata"’ (Ocean Passages For The World) NP 136.
Departament Hydrografii Admiralicji Brytyjskiej wydaje mapy tras żeglugowych (Routing Charls). Zaw ierają one następujące dane (na poszczególne miesiące): granice stref klimatycznych, trajektorie z odległościami między portami, prądy oceaniczne, róże wiatrów, granice lodów' oraz temperaturę powietrza, punkt rosy, temperaturę morza, ciśnienie atmosferyczne, prawdopodobieństwo powstania mgły, wichury
1 sztormów.
Podział na poszczególne akweny:
• Północny Atlantyk - nr katalog. (5124/1-12);
• Południowy Atlantyk - nr katalog. (5125/1-12);
• Ocean Indyjski - nr katalog. (5126/1-12);
• Północny Pacyfik — nr katalog. (5127/1-12);
• Południowy Pacyfik - nr katalog. (5128/1-12).
Podobnie Departament Hydrograficzny USA, wydaje mapy zwane potocznie klimatycznymi, w podobnym układzie i podziale jak mapy Admiralicji Brytyjskiej. Stanowią one podstawę do przygotowania planu nawigacyjnego przejścia przez oceany w wersji klimatycznej.
Główne publikacje książkowe wykorzystywane do planowania tras oceanicznych
Średnio co pięć lat wydawana jest poprawiona i uzupełniona wersja wydawnictwa „Oceaniczne trasy św iata” (Ocean Passages for fhe World). Stanowi ona podstawę do planowania tras oceanicznych według warunków klimatycznych. W publikacji tej, składającej się z dwóch części (łącznic 11 rozdz.), zawarte są podstawowe