351
8.4. Szkic metod rozwiązywania, zagadnień brzegowych i własnych
PRZYKŁAD 8.4.1. Zagadnienie brzegowe
y”+y=x. y(0) = I, I
jjja rozwiązanie dokładne ;’(.*)= cos x - sin .r -t-x. Równanie różnicowe ma postać y♦1 - 2y„ + y„ _, + h2yn = h *xH (1 < n ś m - 1).
>'o=i * ym=ł*-i-
W poniższej tablicy podano rozwiązania tego układu równań dla m = 5 i m = 10:
yU) |
m= 5 y(x, 0.1 rc) |
/n = 10 y (x, Q.05r.) |
*10&J |
Ekstrapolacja Richardsona |
10* x (błąd ckstr. Rich) | |
0 |
1.000000 |
1.000000 |
1.000000 |
0 |
1.000000 |
0 |
0.1 0.2 |
0.988334 0.956199 |
0.956572 |
0.988402 0.956291 |
-94 |
0.956197 |
-2 |
0.3 0.4 |
0.908255 0.849550 |
0.849741 |
0.90S337 0.849597 |
-48 |
0.849549 |
-J |
0.5 0.6 |
0.785398 0.721246 |
0.721056 |
0.785398 0.721199 |
48 |
0.721247 |
t |
0.7 0.8 |
0.662541 0.614598 |
0.614224 |
0.662460 0.614505 |
94 |
0.614599 |
1 |
0.9 1.0 |
0.582463 0.570796 |
0.570796 |
0.582395 0.570796 |
0 |
0.570796 |
0 |
Metody ulepszania dokładności opisane w § 8.3.7 stosują się również do zagadnień brzegowych. W szczególności dła równań postaci y' —f (x, >•) metoda Co we I la daje dokładność (ĄkA) mniej więcej takim samym kosztem jak opisana wv2ej metoda o dokładności 0(A2).
Gdy równame jest nieliniowe, można stosować techniki opisane w $ 6.9. Jako pierwsze Przybliżenie można — w braku lepszej propozycji — wybrać liczby
Stąd
yo=a’ )’* = $■
Jeśli warunek brzegowy ma postać
Po >’(*>)-Pi/(fr) = P2.
Bfi|#?adziw5z> dodatkowy punkt j —b +h można napisać taki warunek w postaci
Poy»+-
= Px
2 h
na-
ru^a *! '5^ "^rać b między dwoma punktami siatki. Postać warunków brzegowych y‘k* P*«rwsze i ostatnie z równań (8.4.5).