Z. J amfo A. tocioti i frgo ictiinafogir. Wir5W#u 2005 ISBN &>4)1-144? 1-9. Oby WN PWN 2005
systencji, które przy zagęszczaniu mogłyby się po prostu nic rozpłynąć i nie wypełnić form. W tym celu stosuje się:
• rozprowadzenie mieszanki o konsystencji plastycznej i bardziej ciekłej przez rozgarnianie łopatą.
• przy konsystencjach bardziej suchych stosuje się mechaniczne spychanie. Przy betonowaniu zapór ciężkich wprowadza się specjalne małe spychacze. Przy mniej zmechanizowanych robotach rozkłada się mieszankę łopatami.
17.20. Rozprowadzanie mieszanki betonowej: I - przy formowaniu prefabrykatów 1 - forma; 2 - zasypnik (rozdzielacz), 3 - mieszanka betonowa, KR - kierunek ruchu; 11 - przy wykonywaniu nawicrzcyhni dróg
• przy produkcji elementów' prefabrykowanych stosuje się tzw. rozdzielacze (rys. 17.20). Końcówka leja rozdzielacza znajduje się na tej wysokości, do której przewiduje się ułożenie mieszanki betonowej. Podobnie postępuje się przy betonowaniu nawierzchni.
• przy konsystencjach średnio ciekłych można w celu rozprowadzenia mieszanki zastosować wibratory, uruchamiając je na krótki okres. Wibrator bulawowy można w tym przypadku wpuszczać do mieszanki ukośnie i przeciągać poziomo.
Zagęszczanie mieszanki betonowej jest przedostatnią czynnością (przed pielęgnacją) decydującą o jakości betonu i konstrukcji wykonanej z tego betonu. Dlatego też:
• mieszanka musi być zagęszczona do stanu ścisłego i jednorodnego (ilość porów po zagęszczeniu nie może przekraczać wartości dopuszczonej przez normy lub instrukcje dotyczące konkretnych elementów).
344