427 (13)

Następna strona

Z. J amfo A. tocioti i frgo ictiinafogir. Wir5W#u 2005 ISBN &>?)!-144? 1-9.0 by WN PWN 2005

•    podwyższona temperatura od spalin,

•    działanie kawitacyjne wywołane ssaniem opon kół przy szybkim kołowaniu samolotu.

Praktyka wykazuje, że nawet beton odpowiadający warunkom podanym w punktach 20.2, 20.3 i 20.7 i starannie wykonany nie jest dostatecznie trwały, a jego uszkodzenie objaw ia się następująco:

•    najpierw powstają włoskowa te rysy powierzchniowe (do kilku centymetrów w głąb betonu),

•    z kolei pojawiają się blaszkowate /łuszczenia,

•    wreszcie wyłuskują się cale ziarna kruszywa.

Najskuteczniejszym sposobem uodpornienia betonu i przedłużenia jego trwałości jest zastosowanie dodatku ciętego drutu stalowego (nie stosuje się dotychczas w Polsce) oraz środka napowietrzającego. Wymienione dodatki można stosować oddzielnie bądź jednocześnie. Można zatem powiedzieć, że trwalsze są nawierzchnie z drutobe-tonu oraz z betonu napowietrzonego. Dodatkowymi, bardzo istotnymi zaletami wymienionych betonów w zastosowaniu do nawierzchni jest to, że przy wysokiej wytrzymałości na ściskanie mają one niższy moduł sprężystości. Jest to cecha pożądana zwłaszcza dla nawierzchni, gdyż beton ma wtedy wyższy stopień podatności, co jest istotne przy nagłym silnym obciążeniu.

Praktyka wykazuje, że stosowanie klasycznych środków upłynniających mieszankę betonową (w Polsce Klutan) także wpływa pozytywnie na podwyższenie trwałości betonu w nawierzchniach. Również pozytywne efekty przynosi stosowanie środków uszczelniających (hydrozol) i dodatków hydraulicznych (zwłaszcza mikrokrzemionki).

Metody układania, zagęszczania i pielęgnacji betonu w nawierzchniach zarówno drogowych, jak i lotniskowych nie różnią się od opisanych w rozdziale 17. Należy zawsze pamiętać, że mieszanka betonowa powinna być mieszana wyłącznie w betoniarkach przeciwbieżnych. Zagęszczanie należy prowadzić tylko mechanicznie, przy czym wibratory powierzchniowe (dyle) powinny mieć częstotliwość od 3 do 6 tys./ min. a wgłębne od 8 do 12 tys./min.

Dodatkowa czynność w przypadku wykonywania nawierzchni wynika często z potrzeby uzyskiwania chropowatej powierzchni. Żądaną chropowatość nawierzchni uzyskuje się w drodze specjalnych metod wykańczania (rysowanie miotłami drewnianymi lub stalowymi albo przez wygniatanie specjalnymi urządzeniami).

Jezdnie z betonu cementowego są coraz powszechniej stosowane w świecie, gdyż okazały się trwalsze i odporne na tworzenie się kolein, co w rachunku ciągnionym daje niższy koszt niż stosowanie betonów bitumicznych. Istotnym problemem w przypadku trwałości betonu jest konieczność rozmrażania niektórych nawierzchni. Stosuje się do tego różne sole, których działanie na beton wyjaśnia rysunek 20.9 - fragment II. Sole rozpuszczając lód. bardzo silnie i nagle oziębiają beton, co może prowadzić do spękań i złuszczeń.

Zarów no nawierzchnie drogowe jak i lotniskowe muszą wykazywać wysoki stopień mrozoodporności, który' ustala się stosownie do ilości lat przewidywanej eksploatacji według tablicy 20.3. Silnie podkreśla się. że wraz z mrozoodpornością wybitnie wyrasta odporność betonu na korozje siarczanową, czyli typu rozsadzającego. Odporność tę tłumaczy to samo zjawisko jak mrozoodporności, co opisane jest w' punktach 13.5 i 15.10.4 dotyczących betonu napowietrzonego.

Dobrze wykonane betony w laboratorium bez i z uplynniaczem lekko napow ietrzającym wykazują średnio mrozoodporności wg tablicy 20.4. Tablica dotyczy betonów.

421