491 (7)

Z. J amfo A. tocioti i frgo ictiinafogir. Wir5W#u 2005 ISBN &>?)!-144? 1-9.0 by WN PWN 2005

•    stosowane są kruszywa tego samego rodzaju, jednakowego pochodzenia geologicznego. którym przypisuje się tę samą funkcję w środowisku betonu, a gdy z dodatkami, to tylko typu I;

•    obejmują pełny zakres klas konsystencji:

•    zawęża się zakres klas wytrzymałości.

W odrębne rodziny zestawia się betony lekkie, betony z dodatkami typu II oraz betony z domieszkami wpływającymi na wytrzymałość (np. wysokoaktywne domieszki upla-styczniające/redukujące wodę zarobową, domieszki przyspieszające czy opóźniające wiązanie. domieszki napowietrzające).

Poza kontrolą zgodności, w ramach kontroli produkcji systematycznie sprawdzane są: wskaźniki surowcowe, wskaźniki sprawności urządzeń technicznych wytwórni, potwierdzenie realizacji badań wstępnych oraz ocena prawidłowości ich wyników, a także stan kompetencji i odpowiedzialności personelu.

24.4. Stosowanie dodatków

24.4.1.    Postanowienia ogólne

Ilości dodatków- typu I i typu II. stosowanych do betonu, należy określać na podstawie badań wstępnych.

UWAGA 1. Zaleca się uwzględnienie wpływu wysokiej zawartości dodatków na inne niż wytrzymałość właściwości betonu.

Jeśli ustalono przydatność dodatków typu II mogą być one uwzględnione w składzie betonu w ramach zawartości cementu oraz w wartości współczynnika woda/cement.

Przydatność pojęcia współczynnika k jest ustalana dla popiołu lotnego i pyłu krzemionkowego. W przypadku zastosowania innych koncepcji, np. pojęcia równoważnych właściwości użytkowych betonu, modyfikacji zasad pojęcia współczynnika k lub jego zwiększenia, stosowanie innych dodatków (w tym dodatków typu I) lub kombinacji dodatków, należy ustalić przydatność tych dodatków w nowym układzie.

UWAGA 2. Ustalenie przydatności można przeprowadzić na podstawie:

•    europejskiej aprobaty technicznej, dotyczącej specjalnie zastosowania danego dodatku do betonu odpowiadającego PN-EN 206-1,

•    odpowiedniej normy krajowej lub postanowień przyjętych w kraju stosowania betonu, dotyczących specjalnie zastosowania danego dodatku do betonu.

24.4.2.    Współczynnik k dodatków typu II

a. Postanowienia ogólne

Współczynnik k umożliwia uwzględnienie dodatków typu II:

•    przez zastąpienie terminu „współczynnik woda/cement" terminem „współczynnik woda/(cement łkxdodatek)",

•    przez ustalenie minimalnej zawartości cementu.

Wartość współczynnika k zależy od określonego dodatku.

W poniższych punktach podano zastosowanie pojęcia współczynnika k do popiołu lotnego zgodnego z EN 450 lub pyłu krzemionkowego zgodnego z prEN 13263:1998 razem z cementem CEM I zgodnym z EN 197-1. Pojęcie współczynnika k może być