35

się jakiś konkurs. Tym razem dyrektor szkoły ogłosił konkurs wokalny „O Złoty Mikrofon Małego Piosenkarza”. Wśród motylków zapanowała wielka radość, będą mogły swoje umiejętności piosenkarskie zaprezentować przed koleżankami, kolegami, nauczycielami, a co najważniejsze - przed rodzicami. Motylki śpiewały w grupach lub solo. Ciekawe, kto zwycięży? - zastanawiały się. Co chwilę na sali rozbrzmiewały gromkie brawa. Tak dziękowano małym wykonawcom.

- Jeszcze ostania piosenka - powiedział dyrektor szkoły - i jury wybierze zwycięzcę.

Przy mikrofonie pojawiła się uczennica ubrana w piękną, utkaną ze srebrnych jedwabnych nici suknię. Oświetlona kolorowymi światłami lamp, sukienka zaczęła mienić się różnymi barwami tęczy. Wygląda jak królowa elfów - westchnęła jedna koleżanka do drugiej. To Wiki — niezdara — rozległo się nagle w sali. Wiki przymknęła powieki i zaczęła śpiewać o porannej rosie, o słonku, o polanie, na której mieszka. Na sali zapanowała cisza. Wszyscy wsłuchiwali się w słowa piosenki.

35