W podobny sposób postępujemy w przypadkach ropnego zapalenia opłucnej (empyema pleurae). Dawka czasu do 20 minut.
U małych dzieci przeprowadzamy zabieg w pozycji leżącej metodą jednobiegunową (ES 0 10 cm, odległość elektrody 6—10 cm). Można zastosować elektrodę indukcyjną monodę. Zmieniamy ustawienia elektrody (od strony przedniej, tylnej i bocznej) podczas kolejnych zabiegów. Dawka czasu wynosi od 5 do 10 minut na pole, dwa razy dziennie z przerwą 1—3 godzin.
b. Przegrzewania dolnych części pól płucnych.
W przypadkach rozstrzeni oskrzelowych (bronchiecta-
siue) przegrzewamy dolne części pól płucnych na przemian, po stronie prawej i lewej.
Elektrody (ES 0 20 cm) w ustawieniu przednio-lylnym, odległość od powierzchni ciała 6—6 cm, lub 8—8 cm; dawki średnie, niekiedy mocne. Czas zabiegu do 20 minut.
W wysiękowym zapaleniu opłucnej obie elektrody ustawiamy w odległości od 4 do 6 cm, stosując dawki słabe lub średnie; w dychawicy oskrzelowej odległość elektrod wynosi od 8 do 10 cm, dawki bardzo słabe lub słabe, czas zabiegu do 15 minut.
Dla przegrzania dolnych części pól płucnych korzystne jest również boczne, przeciwległe ustawienie elektrod.
Chory siedzi na krześle z ramionami ułożonymi na oparciu krzesła, plecami zwrócony w stronę wysięgników aparatu. Dwie duże elektrody (ES 0 20 cm) ustawiamy z obu bocznych stron klatki piersiowej (w linii pachowej). Odległość elektrod od ciała 4 do 6 cm.
c. Przegrzewanie przy użyciu elektrody kablo-w e j.
Elektrodę układamy na tylnej powierzchni klatki piersiowej (chory leży na brzuchu). Podkład z materiału frote grubości 2—3 cm. Elektroda kablowa w postaci cewki płaskiej: 3 zwoje, odległość między zwojami 5 cm. Dawki słabe, czas zabiegu do 15 minut.
Przegrzewanie serca
Zabieg pod nadzorem lekarza. Chory siedzi na krześle, bokiem zwrócony do oparcia, lub w pozycji półleżącej na leżaku. Ustawienie elektrod przednio-tylne. Elektrody sztywne (ES 0 15 cm) są ustawione od przodu klatki piersiowej, na poziomie mostka, nieco lewostronnie; od tyłu na okoEcy międzyłopatkowej. Odległość elektrod od powierzchni ciała 10 do 15 cm. Dawkowanie: długość fali 6—12 m, dawki słabe lub bardzo słabe. Czas zabiegu stopniowany od 3 do 10 minut. Zabiegi co drugi, trzeci dzień. Ilość w serii 10—12.
PRZEGRZEWANIE NARZĄDÓW POŁOŻONYCH W JAMIE BRZUSZNEJ
Przegrzewanie jamy brzusznej
Zabieg stosujemy w przypadkach przewlekłego zapalenia oraz w stanach kurczowych (spastycznych) jelita grubego.
a. Ułożenie elektrod miękkich.
Leżąca pozycja chorego. EM 25 cm grzbietowa, z podkładem 3 cm ułożona jest na okolicy lędźwiowej.
EM 25 cm, podkład 2—3 cm, ułożona poprzecznie na jamie brzusznej. Możemy również ułożyć ją początkowo na nadbrzuszu, a po upływie połowy czasu zabiegu przesunąć na podbrzusze.
Dawki słabe i średnie, długość fali 6—12 m (zależnie od wskazań). Czas zabiegu 15 do 20 minut.
Przegrzewanie żołądka i dwunastnicy
a. Ułożenie elektrod miękkich.
Pozycja chorego leżąca. Elektrody miękkie (EM 25 cm z podkładem 2—3 cm). Elektroda grzbietowa ułożona poprzecznie na górnej okolicy lędźwiowej. Od przodu ułożenie elektrody poprzeczne na nadbrzuszu.
b. Ułożenie elektrod sztywnych.
Chory w pozycji leżącej (na specjalnym stole zabiegowym) lub w pozycji siedzącej.
Elektrodę sztywną (ES 0 20 cm) ustawiamy od przodu na poziomie nadbrzusza (pośrodkowo), w odległości 5—6 cm od ciała. Przeciwległa elektroda (ES 0 20 cm) w odległości 6—8 cm od ciała (górna okolica lędźwiowa).
c. Ułożenie elektrod kombinowanych.
Pozycja chorego leżąca. EM 25 cm z podkładem 3 cm, ułożona jest na okolicy lędźwiowej górnej. ES 0 20 cm w okolicy nadbrzusza, w odległości 5—6 cm od powierzchni ciała.
Dawkowanie: długość fali 6—12 m, dawki słabe i średnie; czas zabiegu 10—15 minut.
Uwaga: W przypadkach leczenia owrzodzeń żołądka i dwunastnicy należy przeprowadzać kontrolne badania kału na krew utajoną, a jeśli badanie wykaże wynik dodatni, przerwać zabiegi.
Przegrzewanie wątroby i woreczka żółciowego
Pozycja chorego leżąca. Ułożenie elektrod przednio-tylne, przeciwległe, prawostronne.
a. Ułożenie elektrod miękkich.
Elektroda grzbietowa (EM 25 cm z podkładem 3 cm) ułożona jest poprzecznie, prawostronnie. Górny brzeg elektrody sięga na 2 palce poniżej dolnego kąta łopatki. Drugą elektrodę (EM 25 cm, podkład
373