372 373 (4)

nego wzniesienia charakterystyki V„„_x 1,9 i nieco przewyższa wymaganą wartość Y_g.,,y = l,81. Wartość n przy A, = 13.8 wyniesie 2,75: skąd

C_Et - C_Ellr n = 97,5 • 10"* • 2,75 = 268 • 10"^,s F

Ponieważ parametry poszczególnych typów tranzystorów (/„. Cr*) znacznie się różnią, to otrzymane przybliżone wartości Ce są jeszcze korygowane doświadczalnie podczas wmontowywania tranzystora do wzmacniacza.

Współczynnik wzmocnienia prądow-ego pierwszego i drugiego stopnia określimy z zależności:

ff.i _

’^um‘ ⁼ A,ai_IEt+R„^

*umj —    '

K₉

skąd otrzymamy k_um, = 8,13 i k_Um₂ = 57.7. Stąd prąd wejściowy sygnału pierwszego tranzystora

^JUT/|

'*•>7

Ro ku

1.5

500- 8,13.57,7

6,38-10-* A

i przy oporności wejściowej pierwszego stopnia bez uwzględnienia dzielnika polaryzacji równej

R_u.'l, - r_Bl+(r_E, + R_El)(l + /?„)■= 50 + (10+ 110)0 + 80) = 9770 Q Napięcie sygnału na wejściu wyniesie

V_wćj = 0,38 -10-* • 9770    0,0623 V

a współczynnik wzmocnienia napięcia obliczanego wzmacniacza

k

U U*

1.5

0.0623

= 24

Oporności R, dzielnika polaryzacji oraz kondensatory oddzielające oblicza się w sposób konwencjonalny. Jeżeli stabilizacja warunków pracy za pomocą oporności Rei i Rfj jest niedostateczna, to wprowadza się dodatkowe oporności szeregowe, bocznikowane jak zazwyczaj kondensatorami dużej pojemności.

7.4,3, Wtórniki katodowy i emiterowy

W rozdziale 4 udowodniliśmy, że wtórniki katodowy i emiterowy mają małą dynamiczną pojemność wejściową, dużą wejściową i małą wyjściową oporności. Z tego też wzglądu, pomimo że nie dają one wzmocnienia, są stosowane we wzmacniaczach szerokopasmowych zarówno sygnałów harmonicznych jak i impul-sówych, jako stopnie wejściowe. Taki wzmacniacz bowiem powinien mieć małą pojemność wejściową i dużą oporność wejściową. Są one również stosowane jako stopnie wyjściowe wspomnianych wzmacniaczy pracujących na obciążenie pojemnościowe lub czynne małej wartości (na przykład, na dużą pojemność, na kabel współosiowy obciążony na końcu opornością czynną równą oporności falowej w celu uniknięcia odbić) itd.

Rys. 7-21. Sposoby włączania lamp elektronowych we wtórniku katodowym a — układ triody: b — układ triodowy lampy r. siatką ekranową przy napięciu na te) siatce, równym napięciu anodowemu; e — uklatl trln-dowy lampy z siatką ekranuwą przy napięciu na niej niższym niż naplecie anodowe; d — pen-tiidowe układ lampy z siatką ekranową przy napięciu na niej niższym niż napięcie anodowe

Oporność wejściowa wtórnika katodowego na średnich i górnych częstotliwościach ma praktycznie charakter czysto pojemnościowy i określa się jego wejściową pojemność dynamiczną na podstawie zależności (4.55) i (4.57).

Ze względu na małą pojemność wejściową wtórnika katodowego, nawet we wzmacniaczach szerokopasmowych stosuje się w nim nie tylko lampy z siatką ekranową, lecz również triody (rys. 7-21).

Ze względu na małą liczbę typów triod małej mocy o dużym nachyleniu, oraz ze względu na stosowanie lamp tego samego typu, we wtórniku katodowym często stosuje się tetrody, pracujące jako triody (rys. 7-21 b).

Równolegle do obciążenia wtórnika katodowego często włącza się oporność czynną Rk. Obecność tej oporności jest niezbędna w celu utworzenia zamkniętego obwodu dla składowej stałej prądu katodowego w tych przypadkach, gdy obciążenie nie przepuszcza składowej stałej prądu (na przykład w stopniu obciążę nym pojemnością C₀ lub kondensatorem rozdzielającym C_r w obwodzie obciążenia). Włączenie Ru stosuje się również w celu zmniejszenia oporności wejściowej wtórnika katodowego.

Przy obciążeniu wtórnika katodowego pojemnością C₀ i przv dużej amplitudzie napięcia wyjściowego na górnej częstotliwości roboczej /_g watrość Rk powinna spełniać warunek

■    2...3 0,3...0,5