- 372 -
- 373 -
P*.rw«* .twierdzo** u eUwuk, trlaoat* było *y.
ar,pownl a dod.tkow.go ohro.co,. . srupł. c> . „*u l950
p "•* C5“r°a" u oeobnikó. obarczonych ochorranLw,
,"8nyB "0ft#fl0llZ°- lub .Garnitur rh rooołonony „ot..
r. - tych przyp.dV.ch 47 chro.o.o.0., pom...* w Srupl. c ^.łfpuJo S -łych okrocentrykdw. Chromać dod.tkowy pochodzi z pory 2J.j.*t to wlec rr lroa !o 21 /ry.. 7.3.11/. Kodly* obllcz.rt\ .t.ty.tycznych J*ot ono najozpdełej spotyfc^, trluo.tę' mitotonwi,, częatodć -aj wyotppownnlo w populacji ouropojefclej wynosi ofcojo 1 : COO.
Oardzo rzadko nacootasf, atrrlardze się » korlotyplo człoirtpk. dodatkowy ehroaosoo 22. tJ. crisoslę'. 22 /rya. 7.3,12/. .Yady wrodzone toiwrtyłzjcs tej eut.cji rdlnię eię znaczni© od wod cha.-«l<t*-rystycznyr.h dla wongollzou - zespołu rJoara.
Jnno outacje autosobowo wykrywano u człowieka dotyczę chronoeo-oim z .grup 'C, O 1 £.
Trloo&ic « grupie- C nolni. było od ratu oklaayflfconoć doklo-ir.-.cJ, Jako rrlscslp ehrooosomu S, poniooraS stwierdzono Joj wyat ępouor.:© a początkach Jat siadcsirfzicslgtych, t j . ■> czas!# kiedy znane jut . y Btotody pr^iiowogo bp rrrierrio cbrooosonćw /rys, 7.3.1.3/.
Trisoioig w grupie O opisali po rsz pierwszy Kleus P a t a u 1 Jogo'współpracownicy w roku 1960, znajdując dodetfcowy ehroceoco-t o-krocentryozny n keriotypach noworodków obarczonych podobnymi waijezi wrodzonywi /rys. 7.3.1^5/. Trisonlc ta - zwana trisocir. 13.posiewał chrodoaos dodatkowy efclosyflkowano jako 13 - Jest bardzo rzadką au-tocję, rryeiępujęcą z częotością 1 : 5000 do 1 44 000.
Równio! w roku 1050 3.H. Edwardo 1 jego współpracownicy opisali piernszy przypadek rrisoaii w grupie E, uetałejęc Jui no podstawia aorfologlt chrocoaoau dodatkowego, io był to chro*ioaoir 18 /rys. 7.3.15/. Triaomis 18 występuje takto rzadko, niród Europejczyków. Jak oblicza *1? na podstawie dotychczaaow/ch danych, po-
Jewle »'» ©"« ^ Cjęniołcl, od 1 : 2030 do 1 : SOOO. Zwraca u-»ot f.Łt, Ze eteaunak płci ZaóekloJ do .ęaklaj nirdo noworodków obor-cr.onyeti tę trloool* wy "(ml 3 : ?. Pr ro-o00 noworodków pici loA«Vł«.\ I 11un.ccyć aclna bardziej ł.et®lnye cHaraklor na tej notacji dla pło-dów pici nęalcloj.
7.3.<.2. Mutacjo »truktur«lnii nut cno nów
W garniturze chrceoaonowyn członieV. zachodzę róin® nutacjo
0 trykturnio*, podobnie Jnk u Innych orgeoizeó.r. Wiedz® o tyćh zjo-wlaU.cb wzrosłe :n»clolo od cz.eu zaoto&owenle pręth.onych eotod b»-rwionie chrocosonów.
Więkotoid wy-elonlonyoh nutccjl pojawia elę u człowloko sporadycznie, apioywnne nę pojodyriczo przypadki rćlnyeh anonolll atrulttu--alrtych obręblo knrlotypo. Najczęściej wyotępuję doiocjs i trono--ots«cjo, niekiady tlostrzegn oię takie inwersjo; cbrooooowy kolisto : tnofe 3pioll po pęknięciu odcinok któreged z chroatosonio jest o-
1 i.itncrjny z karlotypu, to zonorte w fila ollola wyotępujc tylko po-.c-jy--;. * i drugin chroraooonio honologlczriya. Dlutogo t ei dolać ję »o-iou okrotillć Jako częściowy conoooelf. 3ei*li ton odcinak jcot pezs-nlesS <",y i połęczony z innyo chroooaoiroB, to liczba alloll pozoatn-j o teompiotno. 3oot to jodnokierunkow* tron* -lokacjo zrównoweiona. Takie w przypadku pęknięć dwóch chronooonów i wzalaanej rrynlony odcipków między chrotwsooeni liczba aIleli pczestoje nlo zwlenione. Do»t to dwukierunkowa trone lokacje rrównowatone.
Wskutek zróiTnowstonago ekłpdu plleli osobnicy, których kerlotyp zawloro cror.alokocję zrównowałonę, posiadaj? fenotyp prawidłowy.
W procesach g*«etogenezy zeehodzl u nich jednak*, prowdopodobieh-stwo wyewerzanio goeet z nieprowidłowym garniturów heploidelnye i etęd ponętęJe ryzyko autoejl chronosoeowych u potoaotna. Oletego toł zjenieko to okrodla sig Jako noslciol.two put.cjl dironosoecwej.