454 455 (3)

Stąd otrzymamy

X' XI. X' 0.394 X'    1,95 -0394-1.95

—^{8    11} = — -— = -« 1,73

^X«,^X«.    ^XS‘^X<1‘    0,93-0.93

Tak więc para różnopasmowa przy Y_gu. = 0,9 ma współczynnik wzmocnienia 1,73 razy większy niż para stopni jednakowych, mających a = = 0.414 oraz te same zniekształcenia na górnej częstotliwości. Przy mniejszych zniekształceniach częstotliwościowych para różnopasmowa daje zysk jeszcze większy.

Przy obliczaniu pary różnopasmowej stopni wzmocnienia sygnałów harmonicznych z równoległą korekcją wielkiej częstotliwości, po dobraniu lamp dla stopnia przedostatniego i końcowego, znajduje się pojemność Co₂, obciążająca stopień końcowy, następnie na podstawie krzywej 3 z rys. 9-3 oblicza się wartość X_t — X_c2, odpowiadającą założonej dla wzmacniacza wartości wzmocnienia względnego na górnej częstotliwości roboczej. Następnie na podstawie zależności (5.207) oblicza się R_ai i L_al wiedząc, że dla stopnia końcowego a_t = 0.27.

Po obliczeniu pojemności C₀|, obciążającej pierwszy stopień na podstawie wzoru (9.22) oraz ostatniego z (5.207), określa się R_al

V

Rys. 9-4. Znormalizowana charakterystyka częstotliwościowa różnopasmowej trójki stopni o równoległej korekcji wielkiej częstotliwości, odpowiadającej warunkowi (9.25)

i L_al wiedząc, że dla pierwszego stopnia a, = 1,12. Dalsze obliczenia prowadzi się w sposób konwencjonalny.

Para różnopasmowa iprzy zmianie pojemności lamp, montażu itd. zmienia charakterystyki znacznie więcej niż para stopni jednakowych. Na przykład przy zmniejszeniu C_M o l0^ł/«, a wzroście C_0J o 10% (jeden z najbardziej niekorzystnych przypadków) na charakterystyce częstotliwościowej pary powstaje wzniesienie około 10*7#.

W trójstopniowym wzmacniaczu sygnałów harmonicznych ze stopniami skorygowanymi wzajemnie monotoniczna charakterystyka częstotliwościowa powstaje przy

a, = 2,28; a* = 0,37 ; a₃ - 0,25;    r,, = 0,237

7^ = 0,659^    (9.25)

skąd łatwo jest obliczyć, że

R,i = 0,237 Ra, -£»; R.i = 0,659    -£*8.    (₉.₂6)

t»01    ‘ ''OS

Znormalizowana, w stosunku do trzeciego (końcowego) stopnia, charakterystyka częstotliwościowa różnopasmowej trójki z takimi parametrami przedstawiona na rys. 9-4, określa się równaniem

-Yl

(9.27)

1 + 0,413 X* +0,039 X⁴ +0,001-1 X⁶

l + 0,413 X' + 0,039 X*+ 0,0011X*+ 0,000026 X‘* gdzie X = częstotliwość znormalizowana równa 6,28 /C_M/?,₃.

Rys. 9-5. Znormalizowane charakterystyki przejściowe w zakresie małych czasów pary różnopasmowej stopni o równoległej korekcji wielkiej częstotliwości odpowiadającej warunkowi (9.28)

ł — pierwszego stopnia; i — drugiego stopnia; 3 — charakterystyka pory

Trójka różnopasmowa daje większy zysk niż para różnopasmowa. Przy Y_fw = 0,9 daje ona większe maksymalne napięcie wyjściowe sygnału lub zysk mocy zasilania stopnia końco-wego przy tym samym napię- y ciu wyjściowym 1,62 razy i większy współczynnik wzmoc-nenia 3,78 razy w porównaniu W-z trójką jednakowych stopni, mających a = 0,414.

Zmiana charakterystyki trójki różnopasmowej przy zmianie . parametrów układu jest większa niż pary różnopasmowej, a jej zestrojenie jest bardziej złożone. Obliczanie trójki różnopasmowej jest analogiczne do obliczania pary różnopasmowej.

sie małych czasów przyjmuje się współczynniki korekcji stopni, stalą czasową górnych częstotliwości pierwszego stopnia oraz oporność R.j równymi

Oj =* 1,4; o* = 0,325; tgi = 0,233 rg*;

Cm    (9.28)

i n

C-Oi

Znormalizowana dla drugiego stopnia charakterystyka przejściowa takiej pary w zakresie małych czasów jest przedstawiona

W dwustopniowym wzmacniaczu impulsowym z równole-glą korekcją wielkiej częstotliwości i stopniami różnopasmo-wymi, w celu otrzymania 1% wyskoku charakterystyki przejściowej wzmacniacza w zakre-

R,t = 0,233 R^

455