Z. J amfo A. tocioti i frgo ictiinafogir. Wir5W#u 2005 ISBN &>?)!-144? 1-9. Oby WN PWN 2005
Na uzyskiwanie żądanej klasy betonu ma także wpływ uziarnienie kruszywa, które rozróżnia się w postaci trzech odmian: 1. 2 i 3 - tablica 22.6.
• Wytrzymałość na ściskanie. W przypadku kruszyw sztucznych norma nie wymaga badania wytrzymałości na ściskanie ani miażdżenie. Ocenia się ją tylko według uzyskanej wytrzymałości gwarantowanej betonu i oznacza klasą, co wyjaśnia tablica 22.3.
• Nasiakliwość. Nasiąkliwość kruszyw sztucznych jest bardzo duża i charakterystyczne jest to, że ponad 50% wody wnika w ziarna niemal natychmiast po zanurzeniu w wodzie. Pomimo to woda z reguły nie wypełnia wszystkich porów, a wiele z nich jest nawet dla niej niedostępna.
• Skłonność do rozpadu. Kruszywa ze względu na skład chemiczny, mogą pod wpływem oddziaływania składników cementu lub czynników' zewnętrznych pękać. Wyróżnia się rozpad krzemianowy i rozpad wapniowy. Zjawiska te raczej nie występują w naszych krajowych kruszywach. Ponadto zadaniem producenta kruszyw jest dbałość o właściwe jego cechy również pod tym względem.
• Straty prażenia. Ubytki podczas prażenia źle świadczą o kruszywie. Pochodzą one z zawartości w kruszywie niespalonego węgla, który jest składnikiem szkodliwym chemicznie i wytrzymałościowo.
• Zawartość siarki. Związki siarki, podobnie jak w kruszywach kamiennych, są z zasady szkodliwe i mogą prowadzić do powstawania związków o większej objętości, a tym samym do uszkodzenia betonu.
Szczegóły dotyczące badań kruszyw lekkich podane są w stosownych normach.
W przyrodzie spotyka się wiele odmian lekkich kruszyw wapiennych, które z powodzeniem wykorzystuje się do produkcji betonów lekkich. Norma nazywa je węglanoporytami. W zależności od ich gęstości objętościowej stosuje się je do betonów o strukturze zwartej, półzwartej lub jamistej. Należy do nich. np. kruszywo ze złoża Karsy kolo Pińczowa.
Do grupy mikrokruszyw należą najczęściej popiół lotny, mielony żużel wielkopiecowy i mielony piasek kwarcowy. Wszystkie mi krowy pcłniaczc stosowane są jako kruszywa do betonów mikrokruszywowych, komórkowych bądź jako dodatki do lekkich betonów kruszywowych w celu poprawy urabialności i oszczędności cementu.
Do stosowanych powszechnie kruszyw organicznych należą:
• typ włóknisty:
- wiórki drzewne,
- słoma rzepakowa,
- włókniny.
• typ rozdrobniony:
- strużka stolarniana.