426 11. Straty mocy i sprawność maszyn prądu przemiennego
cznej pętli histerezy, odpowiadającej przemagnesowywaniu z częstotliwością podstawową, tworzą się pętle dodatkowe, odpowiadające przemagnesowy-waniu z częstotliwością harmonicznej żłobkowej — rys. 11.2. Przenikalność
Rys. 11.2. Dynamiczne pętle przcmagnesowywania z nałożonymi pętlami dodatkowymi
magnetyczną dla wyższych harmonicznych należy wyznaczyć, jak przenikalność dynamiczną z pętli dodatkowych. Amplituda pola magnetycznego harmonicznej żłobkowej jest na tyle mała, że do wyznaczenia przenikalności dynamicznej można pętle dodatkowe zastąpić odcinkami linii prostych. Przenikalność magnetyczną dla v-tej harmonicznej, określoną wzorem
(11.15)
można nazwać pizenikalnością dynamiczną nałożeniową (oznaczenia — jak na rys. 11.2).
Przenikalność ta zależy jednak od amplitudy pola wyższej harmonicznej oraz od miejsca, w którym pętla dodatkowa nakłada się na pętlę podstawową; zmienia się ona przy tym w szerokim zakresie [14]. W obliczeniach dodatkowych strat mocy przyjmuje się średnią wartość przenikalności magnetycznej równą;
— (500-^ 700) /t„ — dla blachy magnetycznej;
— (700 -4-1000) fi0 — dla odkuwek stalowych.
Przybliżone oszacowanie przenikalności magnetycznej oraz jej uśrednienie mogą powodować znaczny błąd w obliczeniach strat dodatkowych — większy niż wynikający z innych założeń upraszczających.
fl J.2.2. Straty mocy powierzchniowe. Rozpatrzmy maszynę o gładkim wirniku walcowym bez żłobków oraz o cylindrycznym — współśrodkowym z wirnikiem — rdzeniu stojana ze żłobkami. Rozkład pola magnetycznego w szczelinie można przedstawić w postaci sumy funkcji
(11.16)
B(cc) | B0(a)+B0(a)
Pierwszy składnik dotyczy maszyny o gładkich powierzchniach rdzeni stojana oraz wirnika. Funkcja B0(a) zależy od rozkładu napięcia magnetycznego
11.3. Straty mocy w obwodzie magnetycznym
U4(a) w szczelinie i od jej średniej przewodności magnetycznej na jednostkę długości obwodu.
Zatem
9
przy czym: 5 (a) — rozkład szczeliny między stojanem a wirnikiem wzdłuż obwodu wirnika, kc(a) — współczynnik Cartera.
Drugi składnik wynika z wyższych harmonicznych żłobkowych i wyraża się wzorem
Herb,'
Boto
sin v
2t.
cosvQ,a (11.18a)
w którym
7 =
m
1-
1
(li.l8b)
(11.18c) (11.18d)
gdzie: Q, — liczba bobków stojana, pozostałe oznaczenia — jak na rys. UJ.
Uwzględniając wyrażenie na współczynnik Cartera—zależność (9.34a)— i wynikającą z niego tożsamość
kcT7 = *c-l •*
można rozkład wyższych harmonicznych indukcji wywołanych użłobkowaniem stojana wyrazić zależnością
BJo.) = B0(<x)2(k,
smv
cosvg,«
(IMS)
Założymy, że podstawowe pole magnetyczne fi0(ot) w szczelinie, wynikające ze średniej przewodności magnetycznej w maszynie o rdzeniach stojana i wirnika bez żłobków, jest niezmienne w czasie i rozłożone sinusoidalnie
A