4 30 11. Straty mocy < sprawy**
przy czym głębokość wnikania
K--J .1 — (11.27b)
y/nfQ7ftHd,
w której: fQ — częstotliwość wg zależności (11.26); yFc — konduktywność rdzenia wirnika w kierunku osi z; jpj — przenikalność magnetyczna dynamiczna rdzenia wirnika w płaszczyźnie xy.
Straty mocy wywołane prądami wirowymi na powierzchni wirnika
zaś straty mocy na jednostkę powierzchni wirnika
Ps, =
(11.29)
Uwzględniając zależność mocy
(11.27b), otrzymuje się wzór na jednostkowe straty fi = kp(Q,n)ls(BQl Sf (1 l-30a)
w którym
(11.30b)
gdzie: f?OI — indukcja wg wzoru (11.22); g, — liczba żłobków stojana; n — prędkość obrotowa; r, — podziałka żłobkowa stojana.
Wyznaczone doświadczalnie wartości współczynnika kp wg [14] zestawiono w tabl. 11.2. Wartości te są tak dobrane, że podstawiając we wzorze
(11.30a) prędkość obrotową n w obr/min, indukcję Bfl, w T, podziałkę żłobkową t, w m, otrzymuje się straty mocy pSr w W/m*.
W przytoczonych rozważaniach pominięto wtórne tłumiące oddziaływanie prądów wirowych na połę magnetyczne żłobkowe. Oddziaływanie to zmniejsza amplitudę indukcji pola magnetycznego, wywołującego powstanie
Tablica 11.2. Wartości współczynnika kf
Rodzaj rdzenia
Współczynnik kf w przypadku rdzenia o powierzchni
2
Odkuwka stalowa Odlew staliwny
Blacha stalowa o grab. (0,50-^0,55) mm Blacha stalowa o grab. 1 mm Blacha stalowa o grab. 2 mm
nie obrabianej
4.5 7,2
4.5 1.8 i;4
23,3 17,5 2,8
5.5
8j6
5.5 2£ 2,0
2,5
5.0
8.0 5.0 2j0
1.7
prądów wirowych, i to tym więcej, im wyższy jest rząd harmonicznej. Błędy wynikające z pominięcia tłumienia pola podstawowej harmonicznej żłobkowej oraz z nieuwzględnienia w obliczeniach strat mocy wyższych harmonicznych żłobkowych częściowo kompensują się nawzajem.
Wzór (11.30a) dotyczy maszyn o stałej szczelinie między stojanem a wirnikiem oraz o jednakowej indukcji średniej wzdłuż podziałki biegunowej. Można go więc stosować do obliczania strat mocy w nabiegunnikach maszyn synchronicznych o szczelinie stałej. Jeśli szczelina w maszynie jest nierównomierna, to obliczone w ten sposób straty należy pomnożyć przez współczynnik kQ = 0,6-J-0,7.
Na podstawie wzoru (11.30a) oblicza się straty dodatkowe powierzchniowe wywołane prądami wirowymi, zarówno w rdzeniu stojana jak i wirnika
F«s(r)
przy czym: SFc — pole przyszczelinowej powierzchni rdzenia; pozostałe oznaczenia — jak we wzorach (11.30).
Jeśli powierzchnia rdzenia SFc, na której wydzielają się obliczane straty mocy jest nieciągła, np. wskutek rozwarć żłobkowych, to na powierzchniach zębów następuje zagęszczenie strumienia harmonicznych żłobkowych i straty mocy zwiększają się. Współczynnik zwiększenia strat mocy v-tej harmonicznej żłobkowej na powierzchni rdzenia wirnika (lub stojana) o żłobkach otwartych wg badań Dreyfusa wyraża się wzorem [11.3]