a) Niech z = z + ty, gdzie z, y € R- Wówczas
/(z) = i(z + ty)2 + (* + ty) = (-2xy + z) + i (x2 - y2 + y) .
Stąd
Re (iz2 + z) = «(r, y) = -2xy + z, Im (tz2 + z) = v(z, y) = z2 - y2 + y.
b) Niech z ^ 0 i niech z = x + «y, gdzie x,y ę R. Wtedy mamy
\ _ _L _ ** _ ~ x2 - 2zyt - y2
z2 (zż)2 (z2 + y2)2 (z2 + y2)2
Zatem
1 , x2 — y2 ,1 , . —2xy
Re —r = u(x, y) = > , , ..,'2 oraz Im 3 = "(*. V) =
Z2 (z2 + y2)2 Z2 V (x2 + y2)2
c) Niech z = z + ty, gdzie x,y € R- Wówczas
_ i* _ -•(*+•») _ •*-» _
/(*) = «" =
= e~v (cos x -f i sin x) .
Tak więc
Re t ‘ = u(x, y) = e~v cos x oraz Im e‘* = t>(x, y) = e_w sin x. d) Niech z = z + ty, gdzie x,y £ R. Mamy
/(z) = cos z =
e'* + e~‘* e,(*+'v) + e-t(*+t»)
2 2 e^e-* + e~'zey _ e_w (cos x -f i sin x) + ey (cos x — i sin x)
= cos x----(- i sin x---= cos x ch y — i sin x sh y.
Tak więc
Re cos z = u(x, y) = cos z ch y oraz Im cos z = v(x, y) = — sin x sh y.
UMÓW
Dla jakich liczb zespolonych z funkcja ez przyjmuje wartości rzeczywiste ujemne? Rozwiązanie
Szukamy tych liczb zespolonych z, dla których spełnione są warunki
Im (ex) = 0 oraz Re (e*) < 0.
Niecli z = x + «y, gdzie z, y £ R. Korzystając ze wzoru
e
= e*(cos y •+• tsin y),
101
podane warunki można zapisać następująco:
e1 sin y = 0 oraz e1 cos y < 0.
Ponieważ e1 > 0 dla każdego i £ R, więc
e1 sin y — 0 <=> sin y = 0 <=> y = kx, gdzie k £ Z.
Zauważmy teraz, że cos(kx) = —1 dla k nieparzystych i cos(fcir) = 1 dla k parzystych. Zatem oba warunki są spełnione dla y = (2n — l)x, gdzie n £ Z, oraz dla dowolnych liczb rzeczywistych x. Tak więc ez jest liczbą rzeczywistą ujemną dla liczb zespolonych postaci
z = z + (2n — l)xr, gdzie x £ R, n € Z.
Na płaszczyźnie zespolonej są to liczby leżące na prostych y = (2n — l)x, gdzie n £ Z.
Rozwiązać podane równania:
a) e2z = 2i; b) e‘ = e,z; c) cos z = —2i.
a) Mamy
e2z = 2t -i=> 2z = Log (2r).
Ponieważ (zobacz Przykład 2.1 .c)) Log (2t) = ln 2 + —i + 21xi, gdzie k £ Z, więc
2z = ln 2 + + 21x1,
skąd
z = ^ln2 + t^j + kx^ , gdzie k £ Z.
b) Korzystając z własności funkcji wykładniczej
ez‘ = +=> zi = zz + 2fcxt, gdzie k £ Z,
mamy
e* = e,z <=+ z = iz + 2kxi, gdzie k £ Z,
<=> (1 — i)z = 2kri, gdzie k £ Z,
<==> z = y—^ — (—1 + O**. gdzie k £ Z.
c) Równanie dane w tym przykładzie rozwiążemy dwoma sposobami. I sposób. Korzystamy z definicji funkcji cos z. Wtedy
+ e
= —2i •£=>■ e1
+ e 11 = —4i <=> e2*1 + 4:e'
+ 1=0.
Podstawmy e“ = w. Wówczas otrzymamy równanie kwadratowe
to2 + 4«u» +1 = 0.