5 2 (8)

immMi

. ; :;^r:^v

JLÓW.

siśiiwośó jak i odprężenia są od sposobu prowadzenia- bada-ężeń.

i próbek gruntów można uznać bzeń modułów ściśliwości, jeśli: asnc odnośnego edometru nie t/laleeń badanej próbki gruntu, Mi,: wg wzoru (43) oznaczonych , iśliwości danej próbki r.ic prze-średniej.

»' Mo. M >20 MPa należy wy-co najmniej 2 badania edome-(wg 6.1.3.4).

i przygotowanie do badań

matu na rys. 12. Częściami skła- <

:zący badaną próbkę gruntu

prej spoczywa pierścień, wyposa-rczalny dla wody i dostaięcznie

wyposażona w filtr j\v., przeno-badaną próbkę gruntu, aciążenia i odciążenia próbki (me-ne lub pneumatyczne), ujniki (zegarowe, indukcyjne, itp.) ceń próbki w środku jej symetrii; ranie tylko jednego czujnika, jeśli bki.

jniki

Filtr górny

i* powinny być w ur/ą-prz>U;,tl.,nieobv ątcó

prowadzenie wody do liltru podstawy.oraz odpowie-'^ trzanie tego filtru.

05 trzpienia lub tłoka przenoszącego obciąż! ue próbkę powinna pokrywać się z jej osią.

Ola ograniczenia wpływu oddd/ialywań dynamie/- ’ nych cdometry powinny być osadzone na stabilnych podstawach w pomieszczeniach nic sąsiadujących bezpośrednio, z ruchem ulicznym, warsztatami, lip., d możliwie małych wahaniach temperatury; niedopuszczalne jest wystawianie edometrów na bezpośrednie nasłonecznienie. umieszczanie obok urządzeń ogrzewczych oraz , spadek temperatury poniżej 0°C. Najbardziej właściwy zakres temperatur 10 "5- 15°CV

b)    Pierścień (2) mieszczący, próbkę powinien mieć kształt przedstawiony na rys. 13, umożliwiający wsla--•wienic go do urządzenia służącego do wycinania pró- . bek. Średnica wewnętrzna i wysokość pierścienia powinna spełniać warunki podane w 6.1.3.1.

Do umieszczenia badanych próhek w pierścieniu edometru wg 6,1.2 służą dwa pierścienic pomocnicze (rys. 13). przy* czym:    ’    |

— pierśeii r ty ma ostrą krawędź tnącą ułatwiającą wciskanie . grunt,

—pierścień,.*- .ąy (/) stanowi prowadnicę i powo-^v dować ma uzyskanie próbki dłuższej niż wysokość pierścienia edometru (2).

Pierścień powinien umożliwiać odpowiednio dokładne wyrównanie powierzchni czołowych próbki.

c)    Próbka zastępcza (nieściśliwa) powinna być wyko

nana z metalu o równolegle oszlifowanej płaszczyźnie czołowej. Próbka ta powinna mieć kształt i wymiary badanych próbek gruntu.    •    •

6.1.2.2. Cechowanie edometru polega na oznaczaniu zależności odkształceń własnych edometru od obciążeń jednostkowych. Czynność tę należy przeprowadzać przed i po badaniu każdej próbki gruntu. VV pierścieniu edometru między dwoma krążkami bibuły do sączenia, które bezpośredni) przed pomiarem należy zwilżyć wodą. umieszcza się próbkę zastępczą.

Obciążenie próbki zastępczej należy prowadzić stopniowo. w sposób podany w 6.1.3.2, notując po każdym wzroście obciążenia wskazania czujników; w analogiez-i ny sposób należy prowadzić pomiary przy odciążeniu próbki badanej wg 6.1.3.3.

Odkształcenia własne edometru należy uwzględnić przy obliczaniu odkształceń próbki gruntu wg wzoru 1    hu §j h,| - hi2    (43).

Analogiczne zasady obliczania należy stosować przy wyznaczaniu modułów odprężenia gruntów.

6.1.3. Wykonanie oznaczań modułów ściśliwości 6.1.3.1. Zakładanie próbek gruntu do edometrów. Badania ściśliwości należy wykonywać dla próbek gruntów- o strukturze NNS wg 2.2.

Próbki powinny mieć średnicę większą niż. 30 mm, zaś stosunek h do 0 powinien mieścić się w granicach 3 -i- 4. Początkowa wysokość próbki powinna być równa mieszczącemu ją pierścieniu. Oś próbki powinna pokrywać się z kierunkiem siły ciężkości w miejscu jej pobrania / podłoża. Obie powierzchnie czołowe próbki

(górna i dolna) powinny być płaskie, wzajemnie równoległe } prostopadłe do osi.

Wciskanie .zestawu pierścieni w grunt odbywać się powinno możliwie dokładnie w kierunku ich osi, aby uniknąć tworzenia szczeliny między wewnętrzną ich powierzchnią a próbką. Po wypełnieniu pierścieni gruntem należy ostrożnie zdjąć oba pierścienie pomocnicze i nożem o ostrej i prostej krawędzi tnącej wyrównać obie powierzchnie próbki w pierścieniu edometru. Wyrównywanie powyższych powierzchni należy wykonywać prowadząc nóż. od środka próbki ku jej obwodowi.

Dla zmniejszenia siły niezbędnej do wciśnięcia pierścienia należy grunt na zewnątrz ostrzą pierścienia (J) usuwać ostrym nożem, tak aby ścinamy ostrzem pierścienia. podlegała warstwa grubsza niż 3-^5 mm. Zaleca się posmarowanie wewnętrznych ścian pierścienia olejem.

Przed osadzeniem pierścienia z próbką w edometrze obie-jej ściskane powierzchnie pokryć lekko zwilżonymi krążkami bibuły do sączenia, o średnicy mniejszej o 1 mm od średnicy próbki. Należy ustawić czujniki do pomiaru wysokości próbki i wykonać odczyt ich wskazań.

Jeśli badań ściśliwości nie przeprowadza się przy dostępie wody do próbki, próbka powinna być w skuteczny sposób Zabezpieczona przed wysychaniem.

6.1.3.2. Obci4żenie próbek i stabilizacja ich osiadań. Jeśli program Badania nie przewiduje innego postępowania, jako pierwszy stopień obciążenia należy przyjąć 10,0 kPa lub 12,5 kPa. Jako następne stopnie obciążenia przyjrrtuje się kolejno 25, 50, 100, 200, 400 i 800 kPa. W przypadku gruntów o dużej ściśliwości podany powyżej zakres obciążeń należy odpowiednio ograniczyć, np. do 200 kPa. Jeśli program przewiduje stabilizację osifedań przy obciążeniu jednostkowym równym naprężeniu pierwotnemu a_0p, to obliczoną war- ' tość należy zaokrąglić do najbliższego z podanych stopni obciążeń. Przy każdorazowej zmianie obciążenia należy notować wskazania czujników (czujnika) po 1. 2.5. 15 i 30 ihin oraz po 1.2. 4. 19. 24. 48. 72 h od chwili zmiany Obciążenia i w razie potrzeby dalej co j ■ 24 h.:

Każdorazową zmianę obciążenia można przeprowa- , dzać jedynie pd uzyskaniu umownej stabilizacji wyso- j kości badanej próbki; można uważać że to nastąpiło, gdy zmiany wysokości próhki w okresie od 1 do 4 h od momentu zmiahy obciążenia lub od 4 do 19 h, nic przekroczyły 0.001 mm.

W pr/ypadkU wymagających szczególnie wysokiej dokładności jako wysokości próbki należy przyjąć wartości odpowiadające asymptotom krzywych konsolidacji wg rys. 14, Wyznaczone graficznie lub analitycznie.

HM