52 53 (16)

szybkozłączkę. Po umieszczeniu karty w czytniku magnetycznych kart identyli kacyjnych, urządzenie rozpoznaje użytkownika i dany samochód. W tym też mo mencie następuje otwarcie zasuwy pneumatycznej i ścieki spływają grawitacyj nie przez urządzenie, np. do stacji zlewczej (rysunek 6-2 lub 6-3) bądź też bezpo średnio do zbiornika wyrównawczego. W trakcie oddawania ścieków mierzona jest ich objętość przez magnctyczno-indukcyjny miernik przepływu. Mierzone są też parametry jakościowe ścieków, np. pH, temperatura czy przewodność. Na czynie pomiarowe musi być stale napełnione ściekami. W tym celu na końcu ciągu pomiarowego zabudowane jest kolano z autonomicznym napowietrzaniem w wypadku powstania podciśnienia. Jeżeli wartości mierzonych parametrów ja kościowych nie przekraczają wartości zadeklarowanych, cała objętość ścieków • zostaje przyjęta, a kierowca otrzymuje wydruk z urządzenia. Cały układ przyj mowania ścieków jest płukany wodą. W przypadku przekroczenia granicznych wartości parametrów jakościowych zasuwa pneumatyczna zamyka się w ciągu 2 sekund od stwierdzenia tego faktu. Specjalny aparat pobiera próbę ścieków. Kie rowca otrzymuje wydruk, na którym są wszystkie wartości parametrów jakościo wych i zapis, że zrzut ścieków został przerwany. Ścieki pozostałe między samo chodem a zasuwą muszą być wypompowane przez samochód asenizacyjny, a układ przyjmowania ścieków jest płukany.

Aparat do poboru prób ścieków może być zaprogramowany tak, aby pobierać próby ścieków po przekroczeniu granicznych wartości parametrów jakościowych, pobierać próby zawsze określonego dostawcy lub też pobierać próby wyrywkowo.

Stacja przyjmowania ścieków firmy „E. Biihler” może być umieszczona za równo w wydzielonym kontenerze, jak i zabudowana w budynku. Jej przepustowość przy grawitacyjnym przepływie wynosi ok. 100 m³/h.

Ścieki dowożone taborem asenizacyjnym do punktów zlewnych pochodzą głów nie z miejskich lub wiejskich terenów zabudowy mieszkaniowej lub zakładów użyteczności publicznej, nie objętych zasięgiem sieci kanalizacyjnej pobliskiej jednostki osadniczej, w której umieszczona jest stacja zlewcza, współpracująca z oczyszczalnią ścieków. Ścieki te charakteryzują się silnym zapachem gazów (siarkowodoru i metanu), wydzielanych głównie z zagnitych osadów dennych, zgromadzonych na dnie zbiorników bezodpływowych. Ścieki te na ogół zawierają bardzo duży ładunek zanieczyszczeń, który znajduje się w niewielkiej objętości cieczy. Na skład ścieków trafiających do punktów zlewnych wpływa w dużej mierze oszczędne zużywanie wody na terenach nie skanalizowanych, związane między innymi z wysokimi kosztami wywozu ścieków. Ponadto wysokie stężenia zanieczyszczeń w ściekach wywożonych taborem asenizacyjnym są wynikiem powszechnego stosowania nieszczelnych zbiorników, w których gromadzi się części stałe i osady, natomiast zanieczyszczenia płynne przesiąkają do gruntu.

m iwto.ść zbiorników nieszczelnych jest wybierana raz na kilka miesięcy, co / yja zagniwaniu zawartości zbiornika i występowaniu procesów beztlenowych /gi01 nudzonych nieczystościach. Rozszczelnianie zbiorników i odprowadzali płynnych zanieczyszczeń do gruntu powoduje często zanieczyszczanie płytko •łożonych wód podziemnych i problemy z jej uzdatnianiem.

Nieczystości płynne wywożone z terenów nieskanalizowanych w zabudowie Hiii* */kaniowej charakteryzują się wyższymi wartościami BZT^ i stężenia zawiesił, azotu i fosforu niż ścieki wywożone z zakładów użyteczności publicznej.

Dane z badań przeprowadzonych przez Biuro Projektów „BIPROWOD” w Witt szawie na terenie oczyszczalni ścieków w Piasecznie k.Warszawy podano w

tablicy 6-6.

i iblica 6-6. Stężenia zanieczyszczeń w ściekach dowożonych taborem asenizacyjnym [18]

Wskaźniki zanieczyszczeń	Stężenia zanieczyszczeń
	Zakres wartości	Wartość średnia
MZTV g/m^3	100-20 000	4000
ChZT, g/m^3	200-37 000	5000
Zawiesiny ogólne, g/m^3	100-30 000	3000
Ą/ol amonowy (N-NH4), g/m^3	40-200	80
A/ot organiczny (Norg), g/m^3	30-150	60
Vot ogólny (N), g/m^3	100-250	140
jlWor ogólny (P), g/m^3	20-80	40

Trafiające, poprzez stację zlewną, ścieki do oczyszczalni, które zostały dowie-■ inne ze zbiorników bezodpływowych taborem asenizacyjnym charakteryzują się bardzo specyficznym rozkładem zmienności dopływu w ciągu doby. Jest on związany z cyklem pracy taboru asenizacyjnego, który zazwyczaj dowozi ścieki do Mneji zlewnych w godzinach od 8.00 do 16.00, w trybie pracy jednozmianowej, a tylko w wyjątkowych przypadkach - dwuzmianowej. Wynika z tego, że cał-i-.nwity ładunek zanieczyszczeń zawarty w ściekach dowożonych może w skrajnych sytuacjach trafiać do zbiorczej oczyszczalni ścieków w czasie krótszym ni/ 8 godzin. Problem znacznej nierównomierności dopływu ładunków zanie-«/yszczeń do zbiorczej oczyszczalni ścieków wymaga odrębnej analizy technologicznej i ewentualnie specjalnego rozwiązania.

Rozpatrzmy następujący przykład. Do oczyszczalni ścieków dopływają ścieki siecią kanalizacyjną w ilości średniej dobowej 1000 m³/d o średniej wartości BZT₅

53