53 (200)

POŁĄCZENIA SZKŁA Z METALEM 53

(stop Fe-Ni-Co) wtapiane są w odpowiednie szkła twarde, a mianowicie: wolfram w szkło wolframowe, molibden w szkło molibdenowe oraz kowar w szkło kowarowe o odpowiednio dopasowanym współczynniku rozszerzalności cieplnej. Natomiast przepusty wykonane ze stopu Fe-Cr,

Rys. 3-2. Podział złącz metalu ze szkłem

Fe-Ni, Fe-Ni-Cr oraz z drutu miedziopłaszczowego mogą być wtapiane w odpowiednio dobrane szkła miękkie.

Złącza metalu ze szkłem możemy podzielić na dwie grupy:

1)    złącza cylindryczne,

2)    złącza tarczowe.

Bardziej szczegółowy podział wymienionych grup uwidoczniono na rys. 3-2.

Cylindryczne złącza elastyczne są to najczęściej połączenia miedzi ze szkłem miękkim lub twardym. Cylindryczne złącza nieelastyczne tworzy przeważnie kowar w połączeniu ze szkłem kowarowym.

W złączach tarczowych tarcze metalowe wykonuje się najczęściej z miedzi, kowaru lub miedziowanego stopu Fe-Ni przy zastosowaniu na złącze szkła odpowiedniego rodzaju.

Połączenia szkła z metalem mają podstawowe znaczenie w technologii lamp elektronowych. Postęp w tej dziedzinie zależał i w dalszym, choć nieco mniejszym stopniu, zależy między innymi od jakości jak również od łatwości wykonywania połączeń szkła z metalem.