Eksperymenty na lato
dukcję” mieszanki. Wychowawca dodaje do roztworu dwie łyżeczki gliceryny - uchroni to jego powierzchnię przed wysychaniem. Mieszanka jest teraz testowana za pomoc;| słomek i plastikowych kółek. Pierwsze małe bańki mydlane wynoszą się w powietrze. Maluchy mogą wygiąć z drutu fantazyjne formy do puszczania baniek, oplecione nićmi bawełnianymi lub przędzą do szydełkowania. Dzięki tym formom powstaną duże bańki mydlane.
Obserwacja: Przez jakiś czas kolorowe bańki kołyszą się w powietrzu, potem pękają. Rozpryskują się również, gdy dotkną ziemi.
Wyjaśnienie: Być może dzieci pamiętają jeszcze do świadczenie z „górą” wody? Zaobserwowały w nim, że czą steczki wody starają się zawsze skupiać razem. Zauważyły także, że jedna kropla płynu do mycia powoduje rozbicie tego zwartego „towarzystwa” określanego mianem napię cia powierzchniowego. Cząsteczki płynu wnikają bowiem pomiędzy molekuły wody. Woda rozpręża się, jej cząsteczki nie trzymają się już razem, oddalają się wręcz od siebie. Tak samo się dzieje, gdy zanurzamy w mydlanej mieszance „urządzenie” do robienia baniek: rozdzielamy cząsteczki wędy. Powstaje cienka mydlana warstwa, utrzymywana razem przez luźno połączone ze sobą cząsteczki wody. Gdy ostrożnie dmuchamy, powstaje z niej piękna kolorowa bań ka mydlana.
Zakończenie: Pozwalamy dzieciom eksperymentować do woli z mydlaną mieszanką. Na zakończenie próbujemy wspólnymi siłami utworzyć ogromną bańkę mydlamj. W tym celu należy przelać roztwór do dużego płaskiego naczynia. Wszystkie maluchy siedzą dookoła naczynia. Do obydwu brzegów naczynia przywiązana zostaje nić bawcl niana w taki sposób, aby utworzyła wielkie kolo. Następ nie nić zostaje zanurzona w roztworze. Każde dziecko macza w nim palce i chwyta mocno nitkę palcem wskazującym i kciukiem. Wszyscy gotowi? Wszyscy razem pod
iios/ą ostrożnie niciane koło. W kole pozostała cieniut-I .i, tęczowo zabarwiona warstewka mydlanej mieszanki. |.1 k wysoko zdołają maluchy unieść i opuścić koło, zanim ii, rozpryśnie? Czy powstanie z niego ogromna mydlana I unika?
Receptura mieszanki oraz zdjęcia z „akcji” wędrują do rgregatora.
Wiek: powyżej czterech lat
Liczba
uczestników: 8 dzieci
Miejsce: w pomieszczeniu lub na dworze
Wskazówki: Dzieci dowiedzą się, jak samemu przygotować musujący napój oraz że gaz zwany dwutlenkiem wę-|il.i powoduje bąbelkowanie wody.
Materiały: Woda, sok owocowy (np. sok jabłkowy), cu-I ut, kwasek cytrynowy (w proszku), soda, szklanka i szkla-n.i przykrywka (dla każdego dziecka), łyżeczka.
Przygotowanie: Zgromadzić materiały.
Wprowadzenie: Każde dziecko opowiada o swroim ulubio-11\ ni napoju. Który z nich musuje, a który’ nie? Spróbujemy dzisiaj sami przygotować gazowany napój. Omawiamy dziećmi jego składniki.
Przebieg doświadczenia: Każde dziecko otrzymuje
Maną przykrywkę i małą łyżeczkę. Cukier, kwrasek cytrynowy i soda zostają zmieszane wr proporcjach 2:2:1 ( I łyżeczka cukru, 1 łyżeczka kw^asku, Vi łyżeczki sody), li raz należy wysypać składniki do szklanki i zalać sokiem jiiblkowym.
55